Από όλους τους υπουργούς, που κλήθηκαν για να συνδράμουν ώστε ο προϋπολογισμός του 2011 να «κλείσει» με βάση τις επιταγές της τρόικας και της επιτροπείας που μας έχει επιβάλλει, μόλις δύο κι αυτοί του
Μπορεί να ακούγεται απίστευτο, είναι όμως πέρα για πέρα αληθινό. Από όλους τους υπουργούς, που κλήθηκαν για να συνδράμουν ώστε ο προϋπολογισμός του 2011 να «κλείσει» με βάση τις επιταγές της τρόικας και της επιτροπείας που μας έχει επιβάλλει, μόλις δύο κι αυτοί του ευρύτερου οικονομικού επιτελείου, συμμορφώθηκαν.
Όλοι οι υπόλοιποι ακολούθησαν έναν ...δικό τους δρόμο, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με τις επιταγές και το κλίμα των ημερών λιτότητας που διάγουμε. Ειδικότερα, οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι στο υπουργείο Οικονομικών προσήλθαν προτείνοντας αυτοβούλως περικοπές, μόνο ο υπουργός Υγείας κ.Ανδρέας Λοβέρδος και η υπουργός Εργασίας κ.Λούκα Κατσέλη. Στο σύνολο τους, τα υπόλοιπα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, όχι απλώς δεν πρότειναν περικοπές, όπως ήταν η πρωθυπουργική εντολή, αλλά ούτε καν αρκέσθηκαν να ζητήσουν όσα πήραν το 2010. Αντιθέτως, «απαίτησαν» αυξημένες δαπάνες, δείχνοντας εμπράκτως ότι δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία.
Εννοείται ότι κανένα από τα αιτήματα αυτά δεν έγινε αποδεκτό, ενώ είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι αποφασίσθηκε περικοπή ακόμη και των αμυντικών δαπανών, κάτι το οποίο, μέχρι πρόσφατα, θα φάνταζε σχεδόν αδιανόητο για τα ελληνικά δεδομένα. Κι εκεί, όμως, «έπεσε μαχαίρι»...
Όλοι οι υπόλοιποι ακολούθησαν έναν ...δικό τους δρόμο, ο οποίος σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με τις επιταγές και το κλίμα των ημερών λιτότητας που διάγουμε. Ειδικότερα, οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι στο υπουργείο Οικονομικών προσήλθαν προτείνοντας αυτοβούλως περικοπές, μόνο ο υπουργός Υγείας κ.Ανδρέας Λοβέρδος και η υπουργός Εργασίας κ.Λούκα Κατσέλη. Στο σύνολο τους, τα υπόλοιπα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, όχι απλώς δεν πρότειναν περικοπές, όπως ήταν η πρωθυπουργική εντολή, αλλά ούτε καν αρκέσθηκαν να ζητήσουν όσα πήραν το 2010. Αντιθέτως, «απαίτησαν» αυξημένες δαπάνες, δείχνοντας εμπράκτως ότι δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία.
Εννοείται ότι κανένα από τα αιτήματα αυτά δεν έγινε αποδεκτό, ενώ είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι αποφασίσθηκε περικοπή ακόμη και των αμυντικών δαπανών, κάτι το οποίο, μέχρι πρόσφατα, θα φάνταζε σχεδόν αδιανόητο για τα ελληνικά δεδομένα. Κι εκεί, όμως, «έπεσε μαχαίρι»...