Ο κόσμος όλος ζει στην ψηφιακή εποχή και η Ελλάδα, χώρα ανεπτυγμένη αλλά χωρίς σύγχρονες λειτουργικές δομές, προσπαθεί ακόμη να βρει τον βηματισμό της για να αξιοποιήσει τις τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών, όταν τόσο τις χρειάζονται οικονομία και κοινωνία.
Η Ελλάδα είχε μπει στη Νέα Χιλιετία χωρίς Ψηφιακή Στρατηγική - για ποιον τομέα άραγε υπάρχει στρατηγική με σαφείς, εφικτούς και υλοποιήσιμους στόχους και δράσεις - και σήμερα, σχεδον δύο δεκαετίες μετά, αφού πέτυχε να καταστρώσει την περίφημη ΕΨΣ, δηλαδή την Εθνική Ψηφιακή Στρατηγική, κυριολεκτικώς "ψάχνεται" πως να την εφαρμόσει στη δημόσια διοίκηση, εκεί δηλαδή που το κράτος μπορεί και πρέπει να έχει άμεση και δυναμική παρέμβαση.
Εν τω μεταξύ, ο χρόνος του ΕΣΠΑ 2014-2020 κυλάει και το 1 δισ. ευρώ που έχει προβλεφθεί σε 15 Προγράμματα - 13 Περιφερειακά και 2 Επιχειρησιακά, το ΕΠΑΝΕΚ και την Μεταρρύθμιση του Δημόσιου Τομέα- ακόμη να αξιοποιηθεί επειδή απλούστατα σε ό,τι αφορά το Δημόσιο πρέπει να υπάρξει εξειδίκευση ανά τομέα και ωρίμανση των έργων, όπως άλλωστε και σε επίπεδο ΠΕΠ.
Να μην λησμονούμε ότι για να βαδίσει η Ελλάδα στην ψηφιακή εποχή - μάλλον πρέπει να τρέξει πλέον - ιδρύθηκε και υπουργείο, το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, το οποίο πέτυχε ως σήμερα να ενεργοποιηθεί η διαδικασία για την άρση της αιρεσιμότητας 2.1 που αφορά στην στρατηγική ψηφιακής ανάπτυξης, κάτι που μας έλειπε και το ψάχναμε.
Κι ενώ αυτή είναι η κατάσταση, κι' ενώ οι ερωτήσεις βουλευτών σχετικά με το θέμα έχουν πυκνώσει το τελευταίο διάστημα ( Ασημακοπούλου, Μανιάτης, Γερμενής), τα συναρμόδια υπουργεία επαναλαμβάνουν συνεχώς αυτό που είναι ήδη γνωστό, ότι δηλαδή η χώρα έχει αξιολογότατο ανθρώπινο δυναμικό, ότι υπάρχουν καινοτόμες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες στους κλάδους ΤΠΕ κι ότι θα πρέπει να δοθεί από πλευράς ιδιωτικής οικονομίας έμφαση σε αυτούς για λόγους αναπτυξιακούς, για να μπει φρένο στο λεγόμενο brain drain, για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, για να δοθεί ώθηση στην εθνική οικονομία συνολικά.
Όμως έχει κάνει το κράτος αυτό που είναι δική του δουλειά; Έχει, δηλαδή, εξειδικεύσει τις επιμέρους ψηφιακές στρατηγικές για την Υγεία, την Παιδεία, την Φορολογική Διοίκηση, τον Πολιτισμό, την Δικαιοσύνη, την Κοινωνική Ασφάλιση, την Αυτοδιοίκηση; Έχει διαμορφώσει τις στρατηγικές αυτές σε εναρμόνιση με τις πολιτικές της Ε.Ε., για να περάσουμε στο επόμενο στάδιο που θα είναι οι εντάξεις έργων στο ΕΣΠΑ;
To EΣΠΑ για να αποδώσει, δεν αρκούν οι δεσμεύσεις κεφαλαίων επί χάρτου. Πρέπει να υπάρχουν έργα ώριμα, που θα συμβασιοποιηθούν για να αρχίσουν να εκτελούνται.
Πέραν αυτού, υπάρχουν και στην περίπτωση της Πληροφορικής, τα έργα που έρχονται από το παρελθόν και από μία περίοδο που είχαν γίνει σοβαρές καταγγελίες για διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Αναφερόμαστε στο ΕΣΠΑ της περιόδου 2007-2013 και στα λεγόμενα έργα phasing ή γέφυρες.
Λοιπόν πρέπει να αρθεί η αιρεσιμότητα για να ξεπαγώσουν οι χρηματοδοτήσεις, πρέπει να ξεκαθαρίσουν οι υποθέσεις των έργων - γέφυρα και, πρέπει το αρμόδιο υπουργείο, το ΨΗΠΤΕ, που ακόμη δεν έχει στελεχωθεί πλήρως, να είναι σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Αυτό που έως προχθές είχαμε ήταν η κατάθεση του νομοσχεδίου για τις υποδομές των υψίρρυθμων δικτύων, δηλαδή δικτύων για προσβάσεις ευρυζωνικές με ταχύτητες τουλάχιστον 30 Μbps, ώστε να εναρμοσθεί η χώρα με την Κοινοτική Οδηγία 2014/61.
Με τέτοιες ταχύτητες δράσης όμως, στην ψηφιακή εποχή η χώρα ήταν και παραμένει ουραγός, όταν το Δημόσιο, μπορούσε με μία ισχυρή μεταρρυθμιστική ατζέντα και να έχει τεράστιο όφελος σε αποτελεσματικότητα, διαφάνεια, εξοικονόμηση πόρων, αλλά και παράλληλα να έχει δώσει αναπτυξιακή ώθηση στον κλάδο των Τεχνολογικών Πληροφορικής ενισχύοντας παράλληλα και μάλιστα με πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις, το σύνολο της οικονομίας.