Η Ελλάδα και ειδικότερα η Βόρεια Ελλάδα έχουν όφελος να αξιοποιήσει τον νέο μεταφορικό διάδρομο που η Κίνα έχει αποφασίσει να δημιουργήσει στην Ευρώπη, κι ο οποίος θα ενώνει με τον σιδηρόδρομο τον Πειραιά με την Βουδαπέστη.
Η Κίνα μπορεί για λόγους ισορροπιών πολιτικών αλλά και για καθαρώς τεχνικούς, να μην έχει διεκδικήσει την απόκτηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αλλά και του εμπορευματικού στο Θριάσιο Πεδίο, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν εγκαταλείπει τον συγκεκριμένο στρατηγικό στόχο της και θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο ότι η παρουσία της στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια θα αυξάνεται, υποστήριξε ο επικεφαλής του Τμήματος Ασιατικών Σπουδών του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (ΙΔΟΣ) κ. Πλάμεν Τόντσεφ.
Ο κ. Τόντσεφ, ο οποίος ήταν ομιλητής σε εκδήλωση του Δικτύου Ναυαρίνου και του ΕΒΕΘ με θέμα "Ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού και η Κίνα στα Βαλκάνια: Eυκαιρίες και Προκλησεις για την Ελλάδα", τόνισε ότι η Βόρεια Ελλάδα πρέπει να αξιοποιήσει αυτόν τον βασικό σιδηροδρομικό κορμό που αποτελεί βασικό στοιχείο της οικονομικής πολιτικής της ασιατικής υπερδύναμης για την προσέγγιση της Ευρώπης, προκειμένου να δημιουργήσει ένα δίκτυο που θα συνδέει τα μεγαλύτερα εμπορικά βορειοελλαδικά κέντρα με αυτό.
Το ότι κινεζικός operator δεν συμμετείχε στον διαγωνισμό για τον ΟΛΘ, δεν σημαίνει μειωμένο ενδιαφέρον για την Ελλάδα αλλά εξηγείται από το γεγονός ότι όλο το βάρος έχει δοθεί στον Πειραιά.
Το project του Κινέζου προέδρου "One Belt- One Road", δημιουργεί μία νέα πραγματικότητα για την παγκόσμια οικονομία και μπορεί να φέρει Ευρώπη και Κίνα πιο κοντά, ειδικά σε μία εποχή που οι ΗΠΑ, υπό τον πρόεδρο Τραμπ, δείχνουν να επιλέγουν μία πιο εσωστρεφή και κλειστή οικονομική πολιτική.
Η κινεζική στρατηγική επιλογή, που εκφράζεται μέσα από τον Νέο Δρόμο του Μεταξιού, όχι μία αλλά δύο διαδρομές, χερσαία και θαλάσσια, μπορεί να γίνει και δρόμος ανάπτυξης των ελληνικών εξαγωγών, διαφοροποίησης της ελληνικής οικονομίας, δημιουργίας θέσεων εργασίας, ενώ η Ελλάδα έχει την ευκαιρία και πρέπει να εξοικειωθεί με τον κινεζικό τρόπο σκέψης αλλά και μάνατζμεντ γιατί "οι Κινέζοι ήρθαν στην Ευρώπη και θα μείνουν", υποστήριξε ο κ. Τόντσεφ.
Οι Κινέζοι έβαλαν σε εφαρμογή αυτό το μεγαλειώδες σχέδιο, υλοποιώντας τεράστιες επενδύσεις κυρίως στην Ασία και δευτερευόντως στην Ευρώπη, στοχεύοντας παράλληλα να κάνουν το εθνικό τους νόμισμα CNY (γουάν) διεθνές αποθεματικό νόμισμα.
"Εκτιμώ ότι ακριβώς επειδή έσπευσαν να ακολουθήσουν μία ιδέα χωρίς να υπάρχει προηγουμένως αυστηρά επεξεργασμένο πρόγραμμα, ο στόχος του Κινέζου προέδρου δεν θα υλοποιηθεί έως το 2020, αλλά πιθανότατα θα γίνει πραγματικότητα στην επόμενη δεκαετία. Τα τελευταία χρόνια στην Κίνα έχουν δημιουργηθεί 100 ερευνητικά ινστιτούτα που ασχολούνται ειδικά με τον Νέο Δρόμο του Μεταξιού", είπε ο κ. Τόντσεφ προσθέτοντας:
"H υλοποίηση αυτού του μεγαλειώδους σχεδίου θα έχει ως αποτέλεσμα, όπως έχει εκτιμηθεί, η Κίνα, μέσω σχέσεων με 66 χώρες, να ελέγχει το 55% του παγκόσμιου ΑΕΠ, επηρεάζοντας το 65%-70% του παγκόσμιου πληθυσμού και να έχει πρόσβαση στο 75% των σημερινών ενεργειακών αποθεμάτων του πλανήτη. Μιλάμε, συνεπώς, για μία οικονομική επανάσταση παγκοσμίων διαστάσεων".
Η Κίνα (με την κοινοπραξία SPV) επένδυσε περίπου 1 δισ. δολάρια σε container terminal στο τουρκικό λιμάνι Amparli, που βρίσκεται στη ΝΔ πλευρά της Θάλασσας του Μαρμαρά, επένδυση που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί στον επιθυμητό βαθμό λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται το σιδηροδρομικό δίκτυο της Βουλγαρίας.
"Η Κίνα, με την Cosco, έκανε μία πολύ σημαντική επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά, το οποίο πλέον έχει ανεβεί στην κλίμακα του ανταγωνισμού με αποτέλεσμα να προβληματίζονται πλέον σοβαρά τα λιμάνια του Ρόττερνταμ, της Αμβέρσας και του Αμβούργου. Αυτή η κίνηση θα έχει συνέχεια και η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί τον χρόνο που υπάρχει για να ενισχύει τις υποδομές της, κάτι που στην περίπτωση του σιδηροδρόμου αφορά εν πολλοίς και τους Ιταλούς που παίρνουν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ".
Ο κ. Τόντσεφ αναφέρθηκε στις επενδύσεις που κάνει η Κίνα στα Βαλκάνια, κυρίως σε υποδομές, τονίζοντας ότι την ενδιαφέρουν οι συμμαχίες με μικρές χώρες καθώς αυτές αποτελούν την πλειοψηφία στον ΟΗΕ, ενώ σε ό,τι αφορά τις σχέσεις της Κίνας με την Ε.Ε., προέβλεψε οτι στην προσέγγιση που επιχειρείται η ασιατική υπερδύναμη θα σεβαστεί το Κοινοτικό Δίκαιο και τον τρόπο λειτουργίας της Ένωσης και δεν θα επιδιώξει να εισάγει στην Ευρώπη τις πολιτικές που επί παραδείγματι εφαρμόζει στο Πακιστάν, σε θέματα εργασίας.