Η ιστορία αυτή με την επαπειλούμενη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ξεκίνησε ως εκβιαστικό όπλο προς τους δανειστές -οι οποίοι θα τρομοκρατούνταν με το ενδεχόμενο αποχώρησης της Ελλάδας από τη Ευρωζώνη- και κατέληξε «μπούμερανγκ» σε βάρος μας. Θυμίζω πάλι την βυζαντινή παροιμία «ο ορύσσων βόθρον εν αυτώ εμπεσούται».
Φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε μελετήσει όλες τις παραμέτρους του ζητήματος και στήριξε όλη την επιχειρηματολογία του στην βεβαία αποδοχή των ελληνικών προτάσεων από τους δανειστές, οι οποίοι -υποτίθεται- θα υφίσταντο ανυπολόγιστη ζημία στην περίπτωση αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Το διεκήρυσσαν μάλιστα τα στελέχη του κόμματος και εξακολουθούν να το υποστηρίζουν νυν υπουργοί.
Δεν έλαβαν υπόψη, ότι πέρασαν πέντε χρόνια από τότε που αιφνιδιάστηκαν οι ευρωπαϊκοί λαοί ακούγοντας το διάγγελμα του κ. Γ. Παπανδρέου, και ότι είχαν όλον τον χρόνο μπροστά τους για να αντιμετωπίσουν με την μικρότερη δυνατή ζημία ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας.
Δεν τους απασχόλησε επίσης ότι οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι, οι οποίοι θα χόρευαν στον σκοπό από τους ζουρνάδες που θα παίζαμε εμείς, νιώθουν την επίθεση εναντίον τους όπως ο ελέφαντας την επίθεση του μυρμηγκιού. Και μού προκαλεί μεγάλη κατάπληξη, πώς δεν το αντιλαμβάνονται πολύπειρα της πολιτικής στελέχη, θεωρώντας ότι θα μας φοβηθούν και θα υποκύψουν.
Τόσο πολύ επηρεάζουν την λογική οι παρωχημένες ιδεοληψίες; Και δεν λαμβάνεται υπόψη ούτε ότι οι αποφάσεις περί «ρήξης» θα έχουν επιπτώσεις επί ενός ολόκληρου λαού; Και αν δεν το αντιλαμβάνονται ούτε αυτό, δεν τους περνάει από το νου, πως αν σπρώξουν στον γκρεμνό την οικονομία, ναι μεν θα το πληρώσει ακριβά ο λαός και για μεγάλο διάστημα, αλλά θα χρειαστούν δεκαετίες για να υπάρξει «δεύτερη φορά Αριστερά» λόγω της απαξίωσης που θα υποστούν;
Τα πράγματα δείχνουν πως η Ευρώπη μάς πιέζει προκειμένου να μας φέρει σε σημείο να αποχωρήσουμε μόνοι μας, ώστε να μη βαρύνει αυτήν η αναταραχή που θα προέλθει. Απεναντίας, θα ανακουφιστούν οι ευρωπαϊκοί λαοί που θα «γλιτώσουν από τους προβληματικούς Έλληνες». Έπεσε στην παγίδα της η κυβέρνηση, επειδή στην πραγματικότητα δεν ήταν δική της.
Η κυβέρνηση νόμιζε ότι θα πιάσει ο εκβιασμός, αλλά οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν τις κατάλληλες μεθόδους ώστε να μη διακινδυνεύσουν από τις δικές μας απειλές περί δημοψηφίσματος, που η κυβέρνηση νόμισε ότι αποτελούν «υπερόπλο» όπως το χαρακτήρισε. Κάν’τε δημοψήφισμα, είπε ο κ. Σόιμπλε, προσθέτοντας ότι θα αναλάβετε και τις ευθύνες.
Το Bloomberg, ήδη έστειλε προχθές το μήνυμα. Η έξοδος της Ελλάδας θα ωφελήσει την Ευρωζώνη, επειδή θα εφαρμόσουν χωρίς αντιρρήσεις οι άλλες χώρες το πρόγραμμα λιτότητας.
Η επιθυμία για διενέργεια δημοψηφίσματος, δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν ελέγχει την κατάσταση. Ομάδες πίεσης, είτε εκ των κόλπων της, είτε εκ του περιγύρου της αποφασίζουν και εκτελούν, αφενός εκθέτοντας την κυβέρνηση που δείχνει να αδυνατεί να εφαρμόσει το νόμο, αφετέρου την υποχρεώνουν να νομοθετεί συμφώνως προς τις απαιτήσεις τους.
Το show με τις καθαρίστριες προφανώς και δεν ικανοποιεί παρά μόνον τον πυρήνα των οπαδών του κόμματος, που επέτυχαν αυτό που επεδίωκαν, ενώ υπάρχουν χιλιάδες άλλοι συμβασιούχοι της αυτής κατάστασης με τις καθαρίστριες, για τις οποίες ουδέν ενδιαφέρον επιδείχθηκε.
Ο κ. Τσίπρας δεν έχει πολύ χρόνο στην διάθεσή του για να αποδείξει ότι είναι ηγέτης. Οι ηγέτες ηγούνται και δεν ακολουθούν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου «πέταξε» από το κόμμα χιλιάδες στελέχη που παρίσταναν τον επαναστάτη εκ του ασφαλούς, τα οποία έγιναν δεκτά αργότερα όταν χαμήλωσαν το κεφάλι.
Είτε υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές είτε όχι, ο κ. Τσίπρας οφείλει άμεσα να αποφασίσει. Είτε να φερθεί ως ηγέτης, είτε να παραμείνει στην εξουσία για λίγο ακόμη, αλλά ως εκτελεστής εντολών στελεχών που ζουν σε άλλη εποχή.
Ο Μακεδών