Skip to main content

Διάλεξη στο ΜΜΘ την Τετάρτη για τους ψιθύρους του Σύμπαντος

Ο διεθνώς καταξιωμένος ερευνητής Κωνσταντίνος Κόκκοτας θα αναπτύξει το θέμα «Βαρυτικά κύματα: Οι ψίθυροι του "κενού" χώρου».

Οι φιλόδοξοι ορίζοντες που διανοίγονται, όσον αφορά στη μελέτη του Σύμπαντος, χάρη στην ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων, είναι το αντικείμενο της νέας εκδήλωσης λόγου που διοργανώνει το Μέγαρο Μουσικής, σε συνεργασία με το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του δήμου Θεσσαλονίκης.

Στην τρίτη κατά σειρά επιστημονική διάλεξη που απευθύνεται στο ευρύ κοινό, ο διεθνώς καταξιωμένος ερευνητής Κωνσταντίνος Κόκκοτας θα αναπτύξει το θέμα «Βαρυτικά κύματα: Οι ψίθυροι του "κενού" χώρου».

Η ομιλία θα δοθεί την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016, στις 7 μ.μ. (κτήριο Μ2, Αίθουσα Μωρίς Σαλτιέλ) και κατά τη διάρκειά της ο κ. Κόκκοτας θα αναφερθεί στην πρόσφατη επιστημονική ανακάλυψη και στη σημασία της για την ολοκλήρωση του οικοδομήματος της θεωρητικής φυσικής.

Στις πιο κρυφές γωνιές

«Mετά την ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων, το Σύμπαν δεν θα είναι ξανά το ίδιο. Θα αποκαλυφθούν ακόμα και οι πιο κρυφές γωνιές του. Σε λιγότερο από μια δεκαετία θα μπορούμε να παρατηρούμε την εξέλιξή του από τη γέννησή του έως σήμερα, αφού τα βαρυτικά κύματα που εκλύθηκαν στο πρώιμο Σύμπαν, δευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη ‘Εκρηξη, άφησαν το αποτύπωμά τους στη μικροκυματική ακτινοβολία», έχει δηλώσει πρόσφατα ο κ. Κόκκοτας, με αφορμή την πειραματική απόδειξη του φαινομένου.

Οι προβλέψεις του Αϊνστάιν

Η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της θεωρίας του Αϊνστάιν για τη βαρύτητα. Είχαν προβλεφθεί το 1916, ακριβώς πριν από 100 χρόνια, αλλά μόλις πριν από λίγους μήνες έγινε δυνατή η απευθείας ανίχνευσή τους. Στις αρχές  Φεβρουαρίου 2016 το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ, τα Πανεπιστήμια Caltech και MIT και η ερευνητική κοινοπραξία LIGO ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν τα ίχνη βαρυτικών κυμάτων, δηλαδή ανεπαίσθητων ρυτιδώσεων στον «ιστό» του χωροχρόνου, που δημιουργήθηκαν από τη σύγκρουση δύο μαύρων οπών σε απόσταση 1,3 δισ. ετών φωτός από τη Γη. Η ανακάλυψη αυτή, εάν επιβεβαιωθεί κατά το επόμενο χρονικό διάστημα και από ανεξάρτητους ανιχνευτές, αναμένεται να δώσει το έναυσμα για την έναρξη νέας εποχής στην Αστρονομία.

Η διάλεξη του Έλληνα επιστήμονα εντάσσεται στον κύκλο ομιλιών του Ανοιχτού Πανεπιστημίου του δήμου Θεσσαλονίκης (θεματικός κύκλος φυσικής), που φιλοξενείται στις εγκαταστάσεις του ΟΜΜΘ, με την υποστήριξη του Συλλόγου Αποφοίτων ΑΠΘ. Το πρόγραμμα διαλέξεων, το οποίο φέρει τον τίτλο «Η Γιορτή της Επιστήμης», συντονίζει και επιμελείται ο Αργύρης Νικολαΐδης, καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής του ΑΠΘ.

Μόνο με δελτία εισόδου

Η πρόσβαση στη διάλεξη του κ. Κόκκοτα είναι ελεύθερη για το κοινό, αλλά προηγουμένως απαιτείται η προμήθεια δωρεάν δελτίων εισόδου, που θα διανεμηθούν από τα εκδοτήρια του ΟΜΜΘ αυστηρώς με σειρά προτεραιότητας μία ώρα πριν από την έναρξη της εκδήλωσης, δηλαδή από τις 6 μ.μ. Οι διαθέσιμες θέσεις είναι περιορισμένες.  

Σε ζωντανή μετάδοση

Η ομιλία του κ. Κόκκοτα θα μεταδοθεί ζωντανά, σε πραγματικό χρόνο, ώστε να μπορέσουν να την παρακολουθήσουν εξ αποστάσεως, μέσω του διαδικτύου, όσοι δεν καταστεί δυνατόν να παραστούν στην εκδήλωση. Ο σύνδεσμος live streaming θα είναι διαθέσιμος κατά την ημέρα της εκδήλωσης στην ιστοσελίδα του Μεγάρου Μουσικής (www.tch.gr) και στην ιστοσελίδα της υπηρεσίας «Δίαυλος» (https://diavlos.grnet.gr/event/e739).

Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Κόκκοτας

Ο Κωνσταντίνος Κόκκοτας, ο οποίος γεννήθηκε το 1959 στη Θεσσαλονίκη, έλαβε πτυχίο Μαθηματικών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο το 1981, μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και την Αστρονομία από το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας το 1985 και διδακτορικό δίπλωμα στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας από το ΑΠΘ το 1988.

Υπηρέτησε σε όλες τις ακαδημαϊκές βαθμίδες στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ από το 1989 έως το 2014. Από το 2007 κατέχει την Έδρα Θεωρητικής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν (Tübingen) στη Γερμανία.

Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του επικεντρώνονται στη γενική θεωρία της σχετικότητας και στη σχετικιστική αστροφυσική, ιδίως στη μελέτη των μελανών οπών, των αστέρων νετρονίων και των βαρυτικών κυμάτων.