Δέκα χρόνια συμπληρώνονται από την ημερομηνία σταθμό για την ελληνική οικονομία όταν «έσκασε» η «φούσκα» στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.
Δέκα χρόνια συμπληρώνονται από την ημερομηνία σταθμό για την ελληνική οικονομία όταν «έσκασε» η «φούσκα» στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Ήταν Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 1999 όταν ο Γενικός Δείκτης έφθασε στο ενδοσυνεδριακό υψηλό των 6.484,30 μονάδων, για να κλείσει στη λήξη των συναλλαγών στο ρεκόρ των 6.355,04 μονάδων, με την αξία των συναλλαγών να εκτοξεύεται στα 613 δισ. δραχμές (1,8 δισ. ευρώ).
Ενώ τον Σεπτέμβριο του 1999 βρισκόταν σε διαπραγμάτευση 256 μετοχές, σήμερα μόνο οι 172 βρίσκονται στο ταμπλό του Χ.Α. Οι υπόλοιπες είτε συγχωνεύθηκαν, είτε διαγράφησαν είτε χάθηκαν στη χρηματιστηριακή λήθη λόγω χρεοκοπίας. Επιπλέον, το Σεπτέμβριο του 1999, 585.000 κωδικοί ιδιωτών πραγματοποίησαν έστω και μία αγοραπωλησία γεγονός που δεν μπορούμε να μην το συγκρίνουμε με τους 80.000 κωδικούς που «κινούνται» την περίοδο αυτή.
Το ’99, η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. είχε εκτιναχτεί στα 212,8 δισ. ευρώ και αντιστοιχούσε στο 182% του ΑΕΠ. Τώρα, ανέρχεται στα 93 δισ. ευρώ και αντιστοιχεί στο 36% περίπου του ΑΕΠ. Το Ρ/Ε όλης της αγοράς στις 17 Σεπτεμβρίου του 1999 με βάση τα καθαρά κέρδη εκείνης της χρονιάς ήταν 34,9 και για τις εταιρείες του FTSE-20 στο 28,2. Τώρα με προσδοκώμενα καθαρά κέρδη 6 δισ. ευρώ το 2009 το Ρ/Ε της αγοράς είναι στο 15,5 και κοντά στο 9 για τις είκοσι εταιρείες του δείκτη υψηλής κεφαλαιοποίησης.
Τι είναι η χρηματιστηριακή φούσκα
Η χρηματιστηριακή φούσκα είναι ένα επενδυτικό φαινόμενο το οποίο καταδεικνύει την αδυναμία των ανθρώπινων συναισθημάτων, προκαλείται από τον ενθουσιασμό των επενδυτών που αυξάνουν υπερβολικά τη ζήτηση σε μία ή περισσότερες κινητές αξίες, με αποτέλεσμα να αυξηθούν σημαντικά οι όγκοι συναλλαγών και να εκτοξευθεί η τιμή διαπραγμάτευσης των μετοχών πέρα από οποιαδήποτε λογική αντανάκλαση της πραγματικής τους αξίας και απόδοσης.
Όταν παρατηρηθεί το φαινόμενο της «φούσκας» οι τιμές των κινητών αξιών, π.χ. μετοχών, ανεβαίνουν απότομα, καθιστώντας τις σημαντικά υπερεκτιμημένες με αποτέλεσμα, όταν η «φούσκα» σκάσει, οι τιμές να αρχίζουν να παρουσιάζουν πτώση. Στη συνέχεια οι πλειοψηφία των επενδυτών θα προσπαθήσουν να ξεφορτωθούν τις μετοχές που κατέχουν προκαλώντας κάθετη μείωση των τιμών και μεγάλες ζημιές στο χαρτοφυλάκιο τους. Στην προσπάθεια τους οι επενδυτές να αποφύγουν μεγαλύτερες ζημιές προβαίνουν σε πωλήσεις πανικού, με αποτέλεσμα η χρηματιστηριακή αγορά να καταρρέει.
Ενώ τον Σεπτέμβριο του 1999 βρισκόταν σε διαπραγμάτευση 256 μετοχές, σήμερα μόνο οι 172 βρίσκονται στο ταμπλό του Χ.Α. Οι υπόλοιπες είτε συγχωνεύθηκαν, είτε διαγράφησαν είτε χάθηκαν στη χρηματιστηριακή λήθη λόγω χρεοκοπίας. Επιπλέον, το Σεπτέμβριο του 1999, 585.000 κωδικοί ιδιωτών πραγματοποίησαν έστω και μία αγοραπωλησία γεγονός που δεν μπορούμε να μην το συγκρίνουμε με τους 80.000 κωδικούς που «κινούνται» την περίοδο αυτή.
Το ’99, η κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. είχε εκτιναχτεί στα 212,8 δισ. ευρώ και αντιστοιχούσε στο 182% του ΑΕΠ. Τώρα, ανέρχεται στα 93 δισ. ευρώ και αντιστοιχεί στο 36% περίπου του ΑΕΠ. Το Ρ/Ε όλης της αγοράς στις 17 Σεπτεμβρίου του 1999 με βάση τα καθαρά κέρδη εκείνης της χρονιάς ήταν 34,9 και για τις εταιρείες του FTSE-20 στο 28,2. Τώρα με προσδοκώμενα καθαρά κέρδη 6 δισ. ευρώ το 2009 το Ρ/Ε της αγοράς είναι στο 15,5 και κοντά στο 9 για τις είκοσι εταιρείες του δείκτη υψηλής κεφαλαιοποίησης.
Τι είναι η χρηματιστηριακή φούσκα
Η χρηματιστηριακή φούσκα είναι ένα επενδυτικό φαινόμενο το οποίο καταδεικνύει την αδυναμία των ανθρώπινων συναισθημάτων, προκαλείται από τον ενθουσιασμό των επενδυτών που αυξάνουν υπερβολικά τη ζήτηση σε μία ή περισσότερες κινητές αξίες, με αποτέλεσμα να αυξηθούν σημαντικά οι όγκοι συναλλαγών και να εκτοξευθεί η τιμή διαπραγμάτευσης των μετοχών πέρα από οποιαδήποτε λογική αντανάκλαση της πραγματικής τους αξίας και απόδοσης.
Όταν παρατηρηθεί το φαινόμενο της «φούσκας» οι τιμές των κινητών αξιών, π.χ. μετοχών, ανεβαίνουν απότομα, καθιστώντας τις σημαντικά υπερεκτιμημένες με αποτέλεσμα, όταν η «φούσκα» σκάσει, οι τιμές να αρχίζουν να παρουσιάζουν πτώση. Στη συνέχεια οι πλειοψηφία των επενδυτών θα προσπαθήσουν να ξεφορτωθούν τις μετοχές που κατέχουν προκαλώντας κάθετη μείωση των τιμών και μεγάλες ζημιές στο χαρτοφυλάκιο τους. Στην προσπάθεια τους οι επενδυτές να αποφύγουν μεγαλύτερες ζημιές προβαίνουν σε πωλήσεις πανικού, με αποτέλεσμα η χρηματιστηριακή αγορά να καταρρέει.