Του Νίκου Ηλιάδη
Ποικίλα και πολυεπίπεδα είναι τα πολιτικά συμπεράσματα από την έρευνα της εταιρείας Κάπα Research, η οποία διεξήχθη από τις 13 Νοεμβρίου ως τις 6 Δεκεμβρίου, στις 13 περιφέρειες της χώρας, συμπεριλαμβανομένης και της Κεντρικής Μακεδονίας (αναλυτικά εδώ). Εστιάζοντας στην Θεσσαλονίκη και στις επιδόσεις των τοπικών βουλευτών, με βάση τις θετικές γνώμες που συγκεντρώνει ο καθένας, προκύπτουν τα ακόλουθα:
1. Στην Α’ Θεσσαλονίκης οι τέσσερις πρώτοι σε δημοτικότητα είναι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (κατά σειρά, Καραμανλής, Καλαφάτης, Ράπτη, Γκιουλέκας) και πέμπτος ο Σταύρος Θεοδωράκης. Ανάλογη εικόνα υπάρχει και στη Β’ Θεσσαλονίκης όπου πρώτοι σε δημοτικότητα έρχονται οι δύο βουλευτές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (Καράογλου, Αναστασιάδης). Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται χαμηλότερα στις θετικές γνώμες των πολιτών και στις δύο περιφέρειες. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει ασφαλώς τη δημοσκοπική πρωτοκαθεδρία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτονόητο: όταν το κόμμα σου βρίσκεται στα κάτω του, δεν μπορεί εσύ να ξεχωρίζεις.
2. Πέραν αυτού, οι χαμηλές επιδόσεις των βουλευτών του μείζονος κυβερνητικού εταίρου σχετίζονται και με τη μάλλον ανεμική παρουσία τους, με εξαίρεση τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλο. Επίσης, κάθε θετική κυβερνητική πρωτοβουλία σχετικά με την περιοχή πιστώνεται πλέον απ’ ευθείας στον Αλέξη Τσίπρα, λόγω πρωθυπουργικού γραφείου, και λιγότερο στους τοπικούς βουλευτές.
3. Στη ΝΔ η πρωτοκαθεδρία του Σταύρου Καλαφάτη (ο Καραμανλής είναι εκτός συναγωνισμού) είναι απόρροια του θεσμικού ρόλου του ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο δήμο Θεσσαλονίκης. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι όποιος βουλευτής θέσει υποψηφιότητα δημάρχου, στη χειρότερη περίπτωση εξασφαλίζει την επανεκλογή του στο κοινοβούλιο. Πάντως, η καλή δημοσκοπική επίδοση του Καλαφάτη πολύ δύσκολα (προσωπικά το θεωρώ απίθανο) θα του προσφέρει δεύτερη ευκαιρία για τον δήμο. Στα αξιοσημείωτα η καλή επίδοση της Έλενας Ράπτη (η διακριτική παρουσία της αποδεικνύεται μάλλον αποτελεσματική), όπως και η υποχώρηση της δημοτικότητας του Κώστα Γκιουλέκα, σε σχέση πάντα με την επίδοσή του στις εκλογές του 2015.
4. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν παρατηρούνται σημαντικές ανακατατάξεις σε σχέση με την εκλογική επίδοση των βουλευτών το 2015. Ο Γιάννης Αμανατίδης παραμένει πρώτος σε δημοτικότητα, ακολουθεί ψηλά ο Τάσος Κουράκης, ενώ βυθίζεται ο Νίκος Παρασκευόπουλος ο οποίος είχε εκλεγεί χωρίς σταυρό, τοποθετηθείς πρώτος στο ψηφοδέλτιο της Α’ Θεσσαλονίκης. Από τους υπόλοιπους βουλευτές η έστω θορυβώδης κινητικότητα του Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη φαίνεται να αποδίδει, ενώ αρκετά χαμηλά κατατάσσονται ο Μάρκος Μπόλαρης και ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης.
5. Στη Β’ Θεσσαλονίκης οι συσχετισμοί όσον αφορά τα πρόσωπα, φαίνεται μάλλον να παγιώνονται. Στη ΝΔ πρώτος διατηρείται ο Θόδωρος Καράογλου και ακολουθεί ο Σάββας Αναστασιάδης, στον δε ΣΥΡΙΖΑ η πρωτιά Φάμελλου δεν αμφισβητείται ενώ δεν τα πάει άσχημα ο Δημήτρης Μάρδας.
6. Κάθε τέτοια έρευνα στην οποία μετρώνται και πρόσωπα, εμφιλοχωρεί πάντοτε ο πειρασμός της συσχέτισης με τις ενδεχόμενες αυτοδιοικητικές υποψηφιότητες, πόσω μάλλον τώρα, που το θέμα αυτό αναμένεται να ανοίξει τους προσεχείς μήνες. Ξεκινώντας από τον Γιάννη Μπουτάρη, το γεγονός ότι οι αρνητικές γνώμες υπερισχύουν των θετικών (51,5% έναντι 44%) ασφαλώς δεν είναι θετικό για τον δήμαρχο. Δεν δίνει αέρα στα πανιά του για μια νέα υποψηφιότητα∙ ούτε, όμως, είναι απαγορευτικό. Ο Μπουτάρης, μετά επτά χρόνια δημαρχιακής θητείας καταφέρνει και διατηρεί υψηλά ποσοστά θετικής γνώμης, γεγονός που του επιτρέπει, υπό (αρκετές) προϋποθέσεις να σκεφτεί τη διεκδίκηση τρίτης θητείας. Την απόφασή του θα την πάρει γύρω στο φθινόπωρο του 2018 (δεδομένου ότι οι εκλογές θα γίνουν έναν χρόνο μετά), ζυγίζοντας τότε τα αποτελέσματα μιας μεγάλης δημοσκόπησης που σχεδιάζει να κάνει ειδικά γι’ αυτό το σκοπό.
7. Όσον αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, οι δημοσκοπικές επιδόσεις των βουλευτών του δεν φαίνονται ικανές να του εξασφαλίζουν μια προφανή δημοτική υποψηφιότητα. Άλλωστε, ήδη τρεις από τους έξι βουλευτές έχουν δοκιμαστεί ανεπιτυχώς κατά καιρούς σε δήμο και περιφέρεια (Κουράκης, Μηταφίδης, Μπόλαρης). Συνεπώς, δεν αποκλείεται να αναζητηθεί κάποια άλλη, περισσότερο φρέσκια λύση (τύπου Νοτοπούλου για παράδειγμα), ενώ δεν φαίνεται να έχει κλείσει οριστικά η συζήτηση περί πιθανής στήριξης στον Μπουτάρη. Αντιθέτως, για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας η υποψηφιότητα Φάμελλου φαντάζει με τα σημερινά δεδομένα πιθανή.
8. Λύση εκτός κοινοβουλίου για τον δήμο Θεσσαλονίκης ενδεχομένως να αναζητήσει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Καλαφάτης και Γκιουλέκας έχουν εκτίσει τη θητεία τους, ενώ και η επιλογή της Ράπτη συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες. Συνεπώς, η Πειραιώς θα αναζητήσει πιθανότατα λύση είτε από άλλους χώρους (π.χ. επιχειρηματικό), είτε από την ευρωβουλή (π.χ. Σπυράκη αν και η περίπτωσή της παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες).
9. Στα αξιοσημείωτα της έρευνας είναι η χαμηλή επίδοση του Βαγγέλη Βενιζέλου (μόλις 24,5% θετικές γνώμες). Το γεγονός ενισχύει την εκτίμηση ορισμένων ότι ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν σκοπεύει να είναι ξανά υποψήφιος με σταυρό, οπότε είτε θα πάει στο Επικρατείας, πράγμα που είναι εξαιρετικά δύσκολο και ίσως να μην το επιθυμεί ούτε ο ίδιος, είτε θα απέχει, περιμένοντας καλύτερη αξιοποίηση στο μέλλον, σε υψηλότερα (πολιτειακά) αξιώματα.
10. Τέλος, μάλλον προβληματική θεωρείται η επίδοση της ανεξάρτητης βουλευτίνας Κατερίνας Μάρκου (14,5% θετικές γνώμες) η οποία φημολογείται πως θα καταλήξει στο γαλάζιο ψηφοδέλτιο της Β’ Θεσσαλονίκης. Εκεί, ούτως ή άλλως φαίνεται πολύ δύσκολο να σπάσει το δίδυμο Καράογλου – Αναστασιάδη και θα πρέπει να υπάρξει μία μεγάλη εκλογική άνοδος της ΝΔ για να προκύψει τρίτη έδρα στην ύπαιθρο της Θεσσαλονίκης.