Η δρομολόγηση της δημιουργίας και δεύτερης Βιομηχανικής Περιοχής στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται στους στόχους και –εν μέρει- στο σχεδιασμό του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης.
Πρόκειται συγκεκριμένα για την τυπική οργάνωση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (μεταποίηση, μεταφορές κ.λπ.) που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή του Καλοχωρίου, όπου σε μία έκταση περίπου 10.000 στρεμμάτων εδρεύουν εκατοντάδες βιοτεχνίες, βιομηχανίες, μεταφορικές επιχειρήσεις, εταιρίες logistics και αποθήκες.
Κάτι ανάλογο έχει δρομολογηθεί τους τελευταίους μήνες στα Οινόφυτα Αττικής, με το κράτος να προσπαθεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να οργανωθεί η μεγαλύτερη «άτυπη» Βιομηχανική Περιοχή της χώρας έχοντας την ενεργό συμμετοχή της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ. Ήδη το σχέδιο για το Καλοχώρι συζητείται –ίσως κάπως διστακτικά στην παρούσα φάση- με πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας, καθώς με την προοπτική της δημιουργίας οργανωμένου Επιχειρηματικού Πάρκου συμφωνούν οι φορείς της περιοχής -αυτοδιοίκηση και επιχειρήσεις-, από την πλευρά των οποίων άλλωστε κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί ανάλογα αιτήματα. Γι’ αυτό άλλωστε συντονιστικό ρόλο στην πρώτη φάση της προσπάθειας, δηλαδή την περίοδο της προετοιμασίας, έχει κληθεί να παίξει ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος.
Το υψηλότερο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστεί –ένα πρόβλημα ουσιώδες και καθοριστικό για την υλοποίηση του σχεδίου- είναι η ανεύρεση του φορέα, ο οποίος θα επενδύσει σε υποδομές και θα έχει την ευθύνη της λειτουργίας του Επιχειρηματικού Πάρκου που θα προκύψει. Το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης ενδεχομένως θα επιθυμούσε την ανάμειξη της ΕΤΒΑ ΒΙ.ΠΕ., η οποία σε πολύ μικρή απόσταση διαχειρίζεται την Βιομηχανική Περιοχή Σίνδου, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είναι απολύτως σαφές εάν με το project στα Οινόφυτα να ξεκινάει δυναμικά η εταιρία εξετάζει την ταυτόχρονη ενασχόληση της με το Καλοχώρι. Έτσι κι αλλιώς έχει η λύση για τον δυνητικό επενδυτή πρόκειται να αναζητηθεί σε δύο κατευθύνσεις: Αφενός σε κάποιον ιδιώτη που θα «μετρήσει» τα δεδομένα και θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον, δηλαδή προοπτική κερδοφορίας. Αφετέρου, στις ίδιες τις εγκατεστημένες στο Καλοχώρι επιχειρήσεις, οι οποίες μόνο να κερδίσουν έχουν από την οργάνωση μιας περιοχής, που όπως είναι σήμερα πλήρως κατακερματισμένη, δημιουργεί εκ των πραγμάτων αυξημένο κόστος και δυσκολίες στις δραστηριότητες τους. Από λειτουργικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, μέχρι μεταφορικές δυσχέρειες, καθώς μεγάλο κομμάτι των υφιστάμενων υποδομών δεν έχει σχεδιαστεί για επιχειρηματική και παραγωγική χρήση –πρόκειται κυρίως για υποδομές και δίκτυα με προδιαγραφές αστικής περιοχής. Το δεύτερο σενάριο είναι ίσως στην παρούσα συγκυρία πιο πιθανό. Υπό την προϋπόθεση ότι θα επικρατήσει συνεργατική λογική και θα ξεπεραστεί η νοοτροπία που υπάρχει στην Ελλάδα και δεν είναι φιλική στις συλλογικές προσεγγίσεις των θεμάτων. Ιδιαίτερα όταν αφορά εταιρίες και επιχειρηματίες. Βέβαια, το καλό παράδειγμα στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει: είναι η αυτοδιαχειριζόμενη Βιομηχανική Περιοχή του Κιλκίς, στο Σταυροχώρι, όπου λειτουργούν ορισμένες από τις μεγαλύτερες βαριές βιομηχανίες της χώρας – ανάμεσα τους η Alumil και η Kleemann.
Η οργάνωση των περίπου 10.000 στρεμμάτων στο Καλοχώρι –η έκταση είναι ανάλογη με την ΒΙΠΕ της Σίνδου- στα οποία φιλοξενούνται εκατοντάδες επιχειρήσεις, θα δώσει διέξοδο σε κοινωνικοοικονομικά, χωροταξικά, μεταφορικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, που είναι σήμερα εξαιρετικά πιεστικά και μπορούν να αντιμετωπιστούν αξιόπιστα, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η τοπική αυτοδιοίκηση και ειδικότερα ο δήμος Δέλτα. Μια απλή βόλτα οποιαδήποτε ημέρα στους στενούς δρόμους, στους οποίους κυκλοφορούν αμέτρητες νταλίκες, δίνει μια πρώτη, αλλά χαρακτηριστική γεύση των συνθηκών που επικρατούν. Άλλωστε αυτή η υπερφόρτωση των υφιστάμενων δρόμων είναι η βασική αιτία που βρίσκονται σε μέτρια έως κακή κατάσταση, με λακκούβες να… «σπάνε» τα αυτοκίνητα, το κυκλοφοριακό να ταλαιπωρεί τους οδηγούς και τη σκόνη να επιβαρύνει την καθημερινότητα όσων εργάζονται ή κυκλοφορούν στην περιοχή. Η βελτίωση και η ομαδοποίηση των υποδομών (μεταφορές, ενέργεια, επικοινωνίες, αποχέτευση, περιβάλλον κ.λπ.), που σήμερα γίνονται από τις επιχειρήσεις μεμονωμένα και κοστίζουν πολύ ακριβά, όπως και ο καθορισμός των χρήσεων γης και της χωροταξίας θα αναβαθμίσει τη θέση των υφιστάμενων επιχειρηματικών μονάδων που υπάρχουν στο Καλοχώρι -κυρίως του δευτερογενούς και του τριτογενούς τομέα της οικονομίας. Στην επόμενη, δε, αναπτυξιακή φάση της ελληνικής οικονομίας θα προσελκύσει νέες δραστηριότητες στα οικόπεδα που θα δημιουργηθούν, ενώ θα συμβάλλει στην άνοδο της αξίας της γης στην περιοχή. Διότι μπορεί σήμερα περισσότερα φουγάρα εργοστασίων να σβήνουν, παρά να ανάβουν, αλλά αυτό δεν θα συνεχιστεί για πάντα. Η ανάπτυξη και το νέο παραγωγικό πρότυπο της χώρας που όλοι –εγχώριοι και ξένοι- ευαγγελίζονται απαιτεί επενδύσεις. Η χώρα οφείλει να καλύψει το κενό που υπάρχει και αυτό δεν μπορεί παρά να γίνει παρά μέσω της ενίσχυσης του δευτερογενούς τομέα -δηλαδή της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας- που έχει εξαιρετική παράδοση στην ευρύτερη Κεντρική Μακεδονία και Βόρεια Ελλάδα γενικότερα.
Παράλληλα, η αναβάθμιση της Θεσσαλονίκης σε εμπορικό και διαμετακομιστικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, μέσω της αξιοποίησης της δυναμικής και της εμβέλειας του λιμανιού, το οποίο οσονούπω «περνάει» στους ιδιώτες, δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες. Πέραν των υπολοίπων αναμένεται να ενισχύσει τις υπηρεσίες logistics και τις μεταφορών, που εξυπηρετούνται απόλυτα από το Καλοχώρι, το οποίο εφάπτεται με τις εγκαταστάσεις της ΟΛΘ ΑΕ. Άλλωστε σε αυτό το σημείο είναι εγκατεστημένες ήδη οι περισσότερες επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης, που δραστηριοποιούνται στους συγκεκριμένους τομείς.
Σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο η παραγωγική προσπάθεια γίνεται σε οργανωμένα επιχειρηματικά και βιομηχανικά πάρκα, τα οποία προσφέρουν σύγχρονες και αποτελεσματικές υποδομές. Τόσο ο διεθνής ανταγωνισμός, στον οποίο καλούνται να ανταποκριθούν η εθνική οικονομία και οι επιχειρήσεις, όσο και τα νέα περιβαλλοντικά πρότυπα στην παραγωγή και την αλυσίδα εφοδιασμού των αγορών, επιβάλλουν συγκεκριμένες ρυθμίσεις και οργανωτικές δομές. Στο Καλοχώρι παράγεται κοινωνικός πλούτος, εργάζονται χιλιάδες άνθρωποι, αλλά οι συνθήκες μπορούν να βελτιωθούν πολύ. Διότι από την… αυτοοργάνωση και την… αναρχία ταλαιπωρούνται χιλιάδες άνθρωποι χωρίς να φταίνε σε τίποτα –οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της περιοχής. Γι’ αυτό ο δήμος Δέλτα ενδιαφέρεται πολύ να προχωρήσει το ζήτημα της νέας ΒΙ.ΠΕ. Έτσι κι αλλιώς με βάση ότι πρόκειται για ένα project σε πρώιμο στάδιο η ολοκλήρωση του θα χρειαστεί μερικά χρόνια. Τα οποία όμως, εάν ξεκινήσει η δουλειά θα περάσουν. Αντίθετα εάν δεν υλοποιηθούν οι σκέψεις και οι σχεδιασμοί που υπάρχουν τα χρόνια αυτά δεν θα… περάσουν. Ο χρόνος, βέβαια, θα κυλήσει, αλλά όχι δημιουργικά για την περιοχή.