Κάτι έχει αλλάξει τα τελευταία ένα με δύο χρόνια στον ναό της Αγίας Σοφίας.
Το χαρακτηριστικό μνημείο της πόλης όταν βραδιάζει μεταβάλλεται και δεν θυμίζει σε τίποτα την πρωινή «νηνεμία» μιας εκκλησιαστικής αυλής στο κέντρο της πόλης.
Μόλις πέσει το σκοτάδι, δεκάδες νέοι πηδούν από το τοιχάκι και τρυπώνουν στον χώρο της εκκλησίας για να διασκεδάσουν εκεί με την παρέα τους το βράδυ.
Ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα αλλά και τις ημέρες που ο καιρός είναι καλός, ο νεαρός κόσμος διπλασιάζεται ενώ πολλοί είναι και αυτοί κάθονται γύρω ή και … πάνω στο τοιχάκι της εκκλησίας με φίλους τους.
Οι κατηγορίες ανθρώπων που θα βρει κανείς στον αύλειο χώρο της εκκλησίας τα βράδια είναι συνήθως τρεις: μαθητές και φοιτητές που θα κάτσουν να περάσουν χρόνο ή να πιουν μπύρες με την παρέα τους, οι άνθρωποι που βγάζουν τα σκυλιά τους βόλτα και τα αφήνουν ελεύθερα να τρέξουν και να παίξουν στον προστατευμένο αυτό χώρο, αλλά κάποιοι που θα κάνουν εκεί το «τσιγαριλίκι» τους μακρυά από αδιάκριτα βλέμματα.
Η Santa Sofia των νέων του κέντρου
«Santa Sofia στα ζεστά και τα κρύα» μου λέει ο 18χρονος Γιώργος, ο οποίος έχει κάνει στέκι τον χώρο της Αγίας Σοφίας τα τελευταία δύο χρόνια. Ο μαθητής Λυκεύου έρχεται τα περισσότερα βράδια στην αυλή της εκκλησίας για να «αράξει», όπως λέει, με την παρέα του. «Εδώ αράζουμε πάντα. Μένουμε όλοι κοντά και βολεύει. Εδώ νιώθουμε άνετα και δεν ενοχλούμε και τόσο τον κόσμο» μου απαντάει όταν τον ρωτάω γιατί έχει επιλέξει το συγκεκριμένο σημείο.
«Σε “τραβάει” και ο χώρος. Είναι ό,τι πρέπει για να κάτσει μια παρέα και μπορείς να γνωρίσεις εύκολα και κορίτσια» συμπληρώνουν ο Γκίο και ο Σόταμ, φίλοι του Γιώργου.
Η 23χρονη Φιλιώ κάθεται με άλλες τρεις φίλες της παραπέρα πάνω σε μια σπασμένη κολώνα βυζαντινών χρόνων. Με την Ικτίνου να είναι δύο βήματα, δεν μπορώ παρά να την ρωτήσω γιατί προτιμάει τον χώρο της εκκλησίας και όχι τον πλέον δημοφιλή για τη νεολαία πεζόδρομο του κέντρου. «Στην Αγία Σοφία έρχομαι όταν θέλω να περάσω πιο ήρεμα το βράδυ. Είναι ήσυχα εδώ τέτοια ώρα, έχει λίγα φώτα και δεν γίνεται ο χαμός που επικρατεί στην Ικτίνου» μου εξηγεί. Συμπληρώνει μάλιστα ότι η Αγία Σοφία είναι μια πολύ καλή εναλλακτική λύση για όσους δεν αντέχουν να μυρίζουν «τους μπάφους» στην Ικτίνου.
Για τον Δημήτρη, τον μόλις 16 χρονών μαθητή, το να κάθεται στην Αγία Σοφία μετά το σχολείο ή το φροντιστήριο είναι απλά η συνέχεια της παιδικής του ηλικίας. «Ερχόμασταν από μικροί για παίξουμε μπάλα εδώ μέσα, τώρα ερχόμαστε για να κάτσουμε με την παρέα» αναφέρει.
Το τελευταίο διάστημα, με την Ικτίνου να έχει γεμίσει ασφυκτικά από κόσμο, όλο και περισσότεροι νέοι φαίνεται να στρέφονται προς την ηρεμία του προαύλιου χώρου της εκκλησίας για να επιδοθούν στην καινούρια τάση διασκέδασης των νέων, που επιτάσσει μπυρίτσες ή και κρασάκια στο χέρι, παιχνίδι και συζήτηση σε εξωτερικούς χώρους. Καθώς ο αυλόγυρος της εκκλησίας είναι μεγάλος, κάθε παρέα έχει «καβατζώσει» το δικό της σημείο, απολαμβάνοντας μια ξεχωριστή ιδιωτικότητα που προσφέρει ο πετρόχτιστος τοίχος του ναού και το ελάχιστο, κοκκινωπό φως που απλώνεται πάνω από το επιβλητικό μνημείο.
Η θέση της Εκκλησίας
Η Εκκλησία φαίνεται να είναι έως τώρα η πιο δυσαρεστημένη από όλους για την κατάσταση που επικρατεί τα βράδια στον αύλειο χώρου του ναού.
Ο Πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, αρχιμανδρίτης Στέφανος Τόλιος, μιλώντας στη Voria.gr, χαρακτηρίζει αυτό που γίνεται «αίσχος».«Μαζεύεται εδώ κόσμος, τρυπιούνται, πίνουν, μεθάνε, κατουράνε τα σκυλιά. Ντρέπομαι να σας πω τι βρίσκει το πρωί ο νεωκόρος» δηλώνει χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος αναφέρθηκε ακόμα και στις ζημιές που προκαλούν οι νυχτερινοί επισκέπτες, κατηγορώντας τους ότι πριν από δυο μήνες κατέστρεψαν το σύστημα συναγερμού και ότι σπάνε συχνά τα τζάμια της εκκλησίας.
Οι ένοικοι
Κάποιοι από τους ενοίκους των γύρω πολυκατοικιών λένε ότι η νέα αυτή τάση που διαμορφώνεται στην περιοχή αρχίζει να γίνεται ενοχλητική, κάποιοι άλλοι δείχνουν να μην έχουν πρόβλημα.
«Τίποτα δεν είναι άσπρο και μαύρο» λέει η ΒΙ, ένοικος πολυκατοικίας στη Μακένζυ Κίνγκ. «Στην αυλή υπάρχουν και τα εφηβάκια που δίνουν εκεί το ραντεβού χωρίς να πειράζουν κανέναν αλλά είναι και αυτοί που κάνουν ναρκωτικά, κάνουν ζημιές και βάφουν τα πλακάκια» δηλώνει η ίδια. «Κάποιοι όταν φεύγουν μαζεύουν παραδείγματος χάριν τα μπουκάλια τους ενώ κάποιοι άλλοι τα παρατάνε εκεί, και τα μαζεύει το πρωί ο νεωκόρος της εκκλησίας» προσθέτει.
Η κ. Μουντζουρίδου, που ζει στην ίδια οδό, υποστηρίζει ότι το φαινόμενο στην Αγία Σοφία έχει αναπτυχθεί τα τελευταία δύο χρόνια περίπου και ναι μεν ενοχλεί κάπως, αλλά δεν συγκρίνεται με τίποτα με τον θόρυβο και την ενόχληση που προκαλεί ο κόσμος που συγκεντρώνεται στην Ικτίνου.
Αντιθέτως για κάποιος άλλους κατοίκους της περιοχής, όπως η κ. Δελαντώνη, η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην αυλή του ναού είναι «χάρμα οφθαλμών». «Έρχονται παιδιά και κάθονται γύρω από την εκκλησία. Κάποιοι βγάζουν τα σκυλιά τους. Δεν έχω δει τίποτα ύποπτο» αναφέρει η ίδια.
Οι βραδινοί παραβάτες και οι νέες τάσεις διασκέδασης
Ουδείς μπορεί να γνωρίζει πόσο και αν θα κρατήσει αυτή η σχετικά νέα μόδα με τους βραδινές παραβάτες του κεντρικού ναού της Θεσσαλονίκης.
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι εξ’ αυτών αποφάσισαν να διεκδικήσουν με την παρουσία τους έναν ατμοσφαιρικό κήπο, διάσπαρτο με ψήγματα βυζαντινού παρελθόντος, που σφραγίζει μακρυά τη φασαρία και την κίνηση της πόλης παρότι βρίσκεται στην καρδιά αυτής. Εξαιρώντας τις κατακριτέες συμπεριφορές κάποιων νέων, η αυλή της Αγίας Σοφίας τα ανοιξιάτικα βράδια αποτυπώνει τη γλυκιά εικόνα της ορμής μιας νεολαίας που θέλει τον δικό της χρόνο και τον δικό της χώρο εν μέσω του πολύβοου κέντρου της πόλης μας.
