Skip to main content

Η «δυσφορία φύλου» και η ακύρωση κάθε ιδεολογικής συζήτησης

Η βιολογική βάση του προβλήματος αίρει κάθε δικαίωμα οιουδήποτε κανονιστικού πλαισίου, είτε ηθικού είτε νομικού. Γράφει ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος.

του Δημήτρη Βαρτζόπουλου*

«Όλα τα είχε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε» ή «τρικυμία εν ποτηρίω». Διαλέγετε και παίρνετε, ό,τι σας ταιριάζει, σχετικώς με τα συμβάντα προσφάτως στην φιλτάτη πατρίδα περί της δυνατότητος αλλαγής ταυτότητος φύλου δια δηλώσεως ενός/μιας δεκαπεντάχρονου/ης.

Κατ´ αρχάς τα δεδομένα: αλλαγή ταυτότητος φύλου, ληξιαρχική ή δια ιατρικής επεμβάσεως, επιθυμούν άνθρωποι, που παρουσιάζουν - κατά την επικρατούσα ψυχιατρική διαγνωστική- το σύνδρομο της «δυσφορίας φύλου». Αυτοί δηλαδή, που αισθάνονται άσχημα με τα χαρακτηριστικά φύλου του εκ γενετής σώματός τους. Ο αριθμός τους κυμαίνεται από 0,005% - 0,014% για γεννημένους άρρενες και 0,002- 0,003% για θήλεις.

Προς τι λοιπόν ο όλος χαμός; για ένα θέμα τόσο ιδιαίτερο, που αφορά μόνον μερικές εκατοντάδες ανθρώπους;

Κατ´ αρχήν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία: «Έχει επιλεγεί από τον νομοθέτη η παράκαμψη της ιατρικής εκτίμησης του αιτήματος και του ιατρικού πιστοποιητικού. Αυτό στηρίζεται στο ότι έχει γίνει διεθνώς αποδεκτό ότι το πώς βιώνει ένα άτομο την ταυτότητα φύλου δεν αποτελεί παθολογική κατάσταση, για την οποία απαιτείται ιατρική γνωμάτευση. Σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, όταν συνυπάρχει ενεργή ψυχοπαθολογία (π.χ. σχιζοφρένεια ή διπολική συναισθηματική διαταραχή), αυτή δεν μπορεί να εκτιμηθεί». Ομοίως η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία :«η σύγχρονη ιατρική βιβλιογραφία επισημαίνει υψηλότερη ψυχοπαθολογία σε άτομα με "Δυσφορία Φύλου" σε σχέση με το γενικό πληθυσμό». Ιδιαίτερα τονίζεται η «σημασία των Διαταραχών του Φάσματος του Αυτισμού σε άτομα με ζητήματα ταυτότητας φύλου στα οποία υπάρχουν καθυστερήσεις, διαφοροποιήσεις και παρεμβολές συμπτωμάτων στη διαμόρφωση της ταυτότητας..». Οι κατ´ εξοχήν αρμόδιοι λοιπόν εννοούν αυτό , που παραστατικά ανέφερε ο Κ. Μητσοτάκης, ότι δηλαδή υπάρχει σοβαρά περίπτωση η επιθυμία αλλαγής φύλου να είναι σύμπτωμα βαρείας ψυχικής νόσου.

Το ότι σαφώς επισημαίνεται, οτι η επιλογή άλλης ταυτότητος φύλου δεν είναι παθολογική κατάσταση είναι αναμενόμενο. Είναι σε συμφωνία με την από 1973 απόφαση της Διεθνούς Ψυχιατικής Εταιρείας, ότι η ομοφυλοφυλία δεν αποτελεί «ψυχική διαταραχή», πράγμα που εγένετο, για να αποφευχθεί το στίγμα και οι διώξεις σε σκοταδιστικά καθεστώτα με πρώτο εκείνο της τότε «Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών». Την άποψη αυτή επανάλαβε και προ έτους η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία σε παρόμοια αποδοκιμαστική επιστολή της προς την αντίστοιχο Ινδονησιακή. Προσέθεσε όμως κάτι πολύ ουσιαστικότερο: «Η επικρατούσα άποψη της επιστημονικής κοινότητος είναι ότι υπάρχει ένα ισχυρό βιολογικό συστατικό στον σεξουαλικό προσανατολισμό και ότι αυτό μπορεί να επηρεάζεται από την συνέργεια γενετικών, ορμονικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Εν ολίγοις, δεν υπάρχει επιστημονική ένδειξη, ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός, ετεροφυλοφιλικός, ομοφυλοφιλικός ή άλλος, είναι μία ελευθέρα βουλητική επιλογή».

Εάν λοιπόν ο ομοφυλοφιλικός γενετήσιος προσανατολισμός αποτελεί έκφραση του γονιδιακού υποστρώματος, το εάν θα χαρακτηρισθεί «διαταραχή», που εμποδίζει την εξέλιξη των ειδών, ή όχι, εξαρτάται από το βάθος και πλάτος, που δίδεται στην έννοια της «διαταραχής» και δεν είναι εν τέλει τόσο σημαντικό. Πολύ σημαντικότερο είναι, να κατανοηθεί η βιολογική βάση του προβλήματος. Η αλήθεια αυτή αίρει κάθε δικαίωμα οιουδήποτε κανονιστικού πλαισίου, είτε ηθικού είτε νομικού, να εγείρει οιοδήποτε ζήτημα ενοχής. Η άρση αυτή ακυρώνει εν τω άμα κάθε ιδεολογική και πολιτική, μη αυστηρά επιστημονική, συζήτηση.

Εν ολίγοις: την στιγμή, που οι άνθρωποι αυτοί δεν επιλέγουν αυτό που είναι, αλλά τους συμβαίνει για λόγους βιολογικούς, η όποια αντιμετώπισή τους μπορεί να γίνει αποκλειστικώς και μόνο από αυτούς, που αντιμετωπίζουν τα πάσης φύσεως βιολογικά προβλήματα, δηλαδή τους γιατρούς. Εάν χρειάζεται νομική συνδρομή, αυτή μπορεί να είναι μόνο ένα λιτό πλαίσιο, για να διευκολύνει την ιατρική δραστηριότητα και δη χωρίς τυμπανοκρουσίες, που βλάπτουν ιδίως τους ενδιαφερομένους.

Σιγά και πώς!

Δεν ξέρω, αν του το πρότεινε κάποιος άλλος από τον θίασο των ακτιβιστών ή το σκέφθηκε μόνος του. Γεγονός είναι, ότι κατάφερε να στήσει ένα show απίστευτης ακροαματικότητας. Και μάλιστα αρχές Φθινοπώρου. Με τις δόσεις εφορίας, ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ, τα σχολικά , τα φροντιστήρια, το πετρέλαιο. Επίδειξη αριστεροσύνης εκ του ασφαλούς.

Respect!!

Αυτός ο συνδυασμός αγοραίας θρασύτητας και βαθείας αγνοίας είναι γνωστός στους λαούς από αιώνων και χαρακτηρίζεται μονολεκτικώς σε όλες τις γλώσσες, λατινογενείς, ελληνική, τουρκική... Διαλέγετε, ό,τι αισθάνεστε.

ΥΓ. Όλα τούτα φυσικά είναι απλώς ένα πρελούδιο αυτών που έρχονται.

*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος είναι ψυχίατρος. Έχει διατελέσει πρώην γενικός γραμματέας Συντονισμού της κυβέρνησης Σαμαρά και πρώην πρόεδρος της ΝΔ Θεσσαλονίκης