Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 η τότε διοίκηση της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης θέλησε να ενημερωθεί για την τύχη των επενδυτικών σχεδίων που είχαν εγκριθεί την προηγούμενη 20ετία στη Θράκη. Πόσα ξεκίνησαν, πόσα ολοκληρώθηκαν, πόσα έμειναν στα χαρτιά και τελικά σε τι βαθμό αξιοποιήθηκαν τα δισεκατομμύρια δραχμές και τα εκατομμύρια ευρώ που είχαν εκταμιευτεί κυρίως στο πλαίσιο του Αναπτυξιακού Νόμου. Ήταν τότε που τα ρεπορτάζ μιλούσαν για επενδύσεις – φαντάσματα, για ημιτελή εργοστάσια και για ένα ατελείωτο φαγοπότι επιτήδειων, οι οποίοι αξιοποιούσαν προς δικό τους όφελος την ευαισθησία της πολιτείας στην ανάγκη να υπάρξει περιφερειακή οικονομική ανάπτυξη, ιδιαίτερα στην ευαίσθητη από πολλές απόψεις περιοχή της Θράκης. Ανέθεσε, λοιπόν, η Περιφέρεια τη δουλειά της καταγραφής σε κάποια εταιρία συμβούλων, η οποία σύντομα έφτασε σε αδιέξοδο, αφού είτε δεν μπορούσε να βρει στοιχεία, είτε τα στοιχεία που εντόπιζε από το υπουργείο Οικονομικών, το ΙΚΑ, τα Επιμελητήρια και τις τράπεζες ήταν από ελλιπή μέχρι αντιφατικά. Έτσι η προσπάθεια έπεσε στο κενό και τα σχόλια ήταν αφοπλιστικά: ακόμη κι αν οι υπουργοί Οικονομικών ή Ανάπτυξης, ακόμη κι αν ο ίδιος ο πρωθυπουργός θελήσει να ενημερωθεί για το θέμα η εικόνα που θα παρουσιαστεί δεν θα είναι αξιόπιστη. Ούτε, καν, σε επίπεδο καταγραφής…
Δέκα και περισσότερα χρόνια μετά, με την Ελλάδα να προσπαθεί να εφαρμόσει ένα 3ο Μνημόνιο, να διορθώσει τα στραβά κι ανάποδα του συστήματος και να μπορέσει να λειτουργήσει ως σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, η κατάσταση δεν είναι και πολύ καλύτερη.
Το παράδειγμα είναι αποκαλυπτικό:
Στις 16 Δεκεμβρίου 2016 η Γενική Γραμματεία Εμπορίου & Προστασίας Καταναλωτή του υπουργείου Οικονομίας & Ανάπτυξης, δια της Γενικής Διεύθυνσης Αγοράς και του Γ΄ τμήματος της Διεύθυνσης Εταιριών και ΓΕΜΗ απαντώντας σε ερώτηση των βουλευτών του Ποταμιού Γ. Ψαριανού και Γ. Αμυρά δηλώνει ότι με βάση τα στοιχεία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου στο 10μηνο Ιανουάριος – Οκτώβριος 2016 στη χώρα μας συστάθηκαν 23.161 επιχειρήσεις όλων των νομικών μορφών και διαγράφηκαν από τα μητρώα των Επιμελητηρίων 31.216 επιχειρήσεις, δηλαδή 8.055 περισσότερες. Το σχετικό έγγραφο φέρει την υπογραφή του Γενικού Γραμματέα Αντώνιου Παπαδεράκη.
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 27 Δεκεμβρίου 2016, η ίδια Γενική Γραμματεία του ΥΠΟΙΑΝ, δια των ιδίων διευθύνσεων και με την ίδια υπογραφή του κ. Παπαδεράκη, απαντά σε ερώτηση του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Ευάγγελου Μπασιάκου, παρουσιάζει έναν πίνακα με διαφορετικά στοιχεία του ΓΕ.ΜΗ. Υποτίθεται ότι αναφέρεται σχεδόν στο σύνολο του 2016 –στον τίτλο του πίνακα υπάρχει μόνο η αναγραφή της χρονιάς- και εμφανίζει 27.327 συστάσεις εταιριών, έναντι 31.273 διαγραφών, δηλαδή μια αρνητική διαφορά της τάξεως των 3.946.
Εκ πρώτης όψεως είναι εμφανές ότι σε κάποιον από τους δύο πίνακες υπάρχει κάποιου είδους λάθος. Ανεξαρτήτως του χρονικού διαστήματος που καλύπτει ο καθένας –για τον πρώτο γνωρίζουμε ότι είναι το 10μηνο, για τον δεύτερο η χρονιά γενικά κι αόριστα- κάτι περίεργο συμβαίνει. Διότι δεν είναι δυνατόν σε μια οποιαδήποτε περίοδο –εν προκειμένω από την 1η Νοεμβρίου 2016, μέχρι όποτε συντάχθηκε ο δεύτερο πίνακας που εστάλη ως απάντηση στον κ. Μπασιάκο- να έχουν συσταθεί πάνω από 4.200 νέα νομικά πρόσωπα και να έχουν διαγραφεί μόλις 50 – 60. Δε γίνεται. Δε στέκει. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι οι αριθμοί αυτοί καθαυτοί.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι η πρόδηλη αδυναμία του κράτους να τηρήσει ακόμη και τα πιο απλά στατιστικά στοιχεία. Διότι στην πραγματικότητα μια απλή παράθεση των στοιχείων του ΓΕΜΗ δε λέει και πολλά πράγματα. Ίσως δημιουργεί μόνο εντυπώσεις. Εάν οι εγγραφές εταιριών είναι περισσότερες από τις διαγραφές, άρα το κλίμα στην επιχειρηματικότητα είναι καλό. Εάν, αντίθετα, οι διαγραφές είναι περισσότερες από τις εγγραφές, η εικόνα είναι γκρίζα.
Για την εξαγωγή παραγωγικών συμπερασμάτων χρειάζεται ανάλυση. Ποιες επιχειρήσεις, με ποιο αντικείμενο, με ποια νομική μορφή, σε ποιο γεωγραφικό σημείο της χώρας και γιατί έκλεισαν ή αντίστοιχα άνοιξαν. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. Τόσο ψιλά που παραμένουν αόρατα. Εδώ δεν μπορεί το ίδιο υπουργείο, η ίδια Γενική Γραμματεία, η ίδια Γενική Διεύθυνση και η ίδια Διεύθυνση να συμφωνήσουν με τους εαυτούς τους, για τα πιο απλά νούμερα μέσα σε λίγες ημέρες. Κι αυτό σε επίσημες απαντήσεις στο Κοινοβούλιο, στο ναό της Δημοκρατίας, σε εκπροσώπους του κυρίαρχου λαού!
Αλήθεια, με αυτά τα δεδομένα, πως είναι δυνατόν ακόμη και ο πιο ικανός πρωθυπουργός, ο οποίος έχει επιλέξει τους ικανότερους υπουργούς για την κυβέρνηση του να χαράξει και να εφαρμόσει παραγωγική πολιτική για την αγορά και τις επιχειρήσεις;