H χορήγηση ασπιρίνης για την πρόληψη θρομβωτικών επεισοδίων , προς το παρόν, συνιστάται μόνο σε άτομα με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο και σε ασθενείς με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία.
H χορήγηση ασπιρίνης για την πρόληψη θρομβωτικών επεισοδίων, προς το παρόν, συνιστάται μόνο σε άτομα με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο και σε ασθενείς με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία. Από μελέτες είναι γνωστό ότι η συχνότητα των θρομβωτικών επεισοδίων σε ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση αυξάνεται με την αύξηση των επιπέδων της αρτηριακής πίεσης. Δηλαδή όσο πιο υψηλή είναι η αρτηριακή πίεση τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος θρόμβωσης και αντιστρόφως η άριστη ρύθμιση της αρτηριακής υπέρτασης μειώνει τον κίνδυνο. Ένας από τους παράγοντες, που συμβάλλει σημαντικά σε αυτήν την παθογένεια, είναι η ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων, που παρατηρείται στην πάθηση.
«Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες, η χορήγηση αντιαιμοπεταλιακής αγωγής, κυρίως η χορήγηση ασπιρίνης, στους ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση αφορά κυρίως στην δευτερογενή πρόληψη. Δηλαδή στους ασθενείς, που ήδη έπαθαν καρδιαγγειακό επεισόδιο. Αντίθετα, σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης οι ομάδες των ασθενών, που χρήζουν αντιαιμοπεταλιακής αγωγής, αποτελεί αντικείμενο έρευνας με αποτέλεσμα η χρήση της ασπιρίνης να είναι περιορισμένη», τόνισε η επιμελήτρια Β΄στη Β΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, Ευγενία Γκαλιαγκούση, στο πλαίσιο του 6ου Πανελλήνιου Συμποσίου Αρτηριακής Υπέρτασης.
«Η πρόληψη των θρομβωτικών επεισοδίων στην αρτηριακή υπέρταση αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς φαίνεται ότι ακόμη και η άριστη ρύθμιση της αρτηριακής υπέρτασης δεν είναι αρκετή για να εξαλείψει τον κίνδυνο εμφάνισης τους. Επειδή ο κίνδυνος αιμορραγίας από την αντιαιμοπεταλιακή αγωγή είναι υπαρκτός, θα πρέπει πάντα το αναμενόμενο όφελος να υπερτερεί των παρενεργειών της αγωγής. Επίσης απαραίτητη προϋπόθεση έναρξης της αντιαιμοπεταλιακής αγωγής θεωρείται η άριστη ρύθμιση της αρτηριακής υπέρτασης», εξήγησε η κ Γκαλιαγκούση.
Μελέτη, που έγινε (2004-2009) από την Β΄Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του ΑΠΘ σε συνεργασία με το King΄s College του Λονδίνου, σε 106 άτομα με πρωτοεμφανιζόμενη αρτηριακή υπέρταση, που δεν έπαιρναν φαρμακευτική αγωγή, έδειξε ότι η αυξημένη τάση για θρομβώσεις που παρουσιάζουν αυτοί οι ασθενείς, οφείλεται εν μέρει στην ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων, που προκαλείται από την μειωμένη παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ), που είναι η πιο σημαντική αγγειοδιασταλτική, αντιαθηροσκληρωτική και αντιθρομβωτική ουσία, που παράγει ο ανθρώπινος οργανισμός.
Νέα αντιυπερτασικά φάρμακα
Η εμφάνιση μιας νέας κατηγορίας φαρμάκων, των αναστολέων της ρενίνης , θεωρείται σημαντική στην αδιάκοπη αναζήτηση αντιυπερτασικών φαρμάκων με καλύτερο αποτέλεσμα και όσο το δυνατόν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Όπως ανέφερε ο καθηγητής παθολογίας στο ΑΠΘ Χρύσανθος Ζαμπούλης, τα φάρμακα αυτά κυκλοφορούν περισσότερο από ενάμισι χρόνο στην Ελλάδα και μελετάται η επίδρασή τους στην καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνητότητα με πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα.
«Ο συνδυασμός χαμηλών δόσεων αντιυπερτασικών φαρμάκων αποτελεί μία πολύ ισχυρή στροφή στην θεραπευτική αντιμετώπιση της υπέρτασης , διότι έτσι αποφεύγονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες που συνεπάγεται η χορήγηση των υψηλών δόσεων, ενώ παράλληλα αυξάνεται το αντιυπερτασικό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα αντί να διπλασιάσει κανείς τη δόση ενός αντιυπερτασικού φαρμάκου, με κίνδυνο να προκαλέσει οιδήματα των κάτω άκρων σε ποσοστό πάνω από 20% , μπορεί να συνδυάσει χαμηλή δόση του φαρμάκου αυτού με ένα άλλο αντιυπερτασικό φάρμακο άλλης κατηγορίας, οπότε αποφεύγονται τα οιδήματα και επαυξάνεται το αντιυπερτασικό αποτέλεσμα καθώς και η συμμόρφωση του ασθενή στο θεραπευτικό σχήμα», επεσήμανε ο κ Ζαμπούλης.
Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες, η χορήγηση αντιαιμοπεταλιακής αγωγής, κυρίως η χορήγηση ασπιρίνης, στους ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση αφορά κυρίως στην δευτερογενή πρόληψη. Δηλαδή στους ασθενείς, που ήδη έπαθαν καρδιαγγειακό επεισόδιο. Αντίθετα, σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης οι ομάδες των ασθενών, που χρήζουν αντιαιμοπεταλιακής αγωγής, αποτελεί αντικείμενο έρευνας με αποτέλεσμα η χρήση της ασπιρίνης να είναι περιορισμένη», τόνισε η επιμελήτρια Β΄στη Β΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, Ευγενία Γκαλιαγκούση, στο πλαίσιο του 6ου Πανελλήνιου Συμποσίου Αρτηριακής Υπέρτασης.
«Η πρόληψη των θρομβωτικών επεισοδίων στην αρτηριακή υπέρταση αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς φαίνεται ότι ακόμη και η άριστη ρύθμιση της αρτηριακής υπέρτασης δεν είναι αρκετή για να εξαλείψει τον κίνδυνο εμφάνισης τους. Επειδή ο κίνδυνος αιμορραγίας από την αντιαιμοπεταλιακή αγωγή είναι υπαρκτός, θα πρέπει πάντα το αναμενόμενο όφελος να υπερτερεί των παρενεργειών της αγωγής. Επίσης απαραίτητη προϋπόθεση έναρξης της αντιαιμοπεταλιακής αγωγής θεωρείται η άριστη ρύθμιση της αρτηριακής υπέρτασης», εξήγησε η κ Γκαλιαγκούση.
Μελέτη, που έγινε (2004-2009) από την Β΄Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του ΑΠΘ σε συνεργασία με το King΄s College του Λονδίνου, σε 106 άτομα με πρωτοεμφανιζόμενη αρτηριακή υπέρταση, που δεν έπαιρναν φαρμακευτική αγωγή, έδειξε ότι η αυξημένη τάση για θρομβώσεις που παρουσιάζουν αυτοί οι ασθενείς, οφείλεται εν μέρει στην ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων, που προκαλείται από την μειωμένη παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ), που είναι η πιο σημαντική αγγειοδιασταλτική, αντιαθηροσκληρωτική και αντιθρομβωτική ουσία, που παράγει ο ανθρώπινος οργανισμός.
Νέα αντιυπερτασικά φάρμακα
Η εμφάνιση μιας νέας κατηγορίας φαρμάκων, των αναστολέων της ρενίνης , θεωρείται σημαντική στην αδιάκοπη αναζήτηση αντιυπερτασικών φαρμάκων με καλύτερο αποτέλεσμα και όσο το δυνατόν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Όπως ανέφερε ο καθηγητής παθολογίας στο ΑΠΘ Χρύσανθος Ζαμπούλης, τα φάρμακα αυτά κυκλοφορούν περισσότερο από ενάμισι χρόνο στην Ελλάδα και μελετάται η επίδρασή τους στην καρδιαγγειακή νοσηρότητα και θνητότητα με πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα.
«Ο συνδυασμός χαμηλών δόσεων αντιυπερτασικών φαρμάκων αποτελεί μία πολύ ισχυρή στροφή στην θεραπευτική αντιμετώπιση της υπέρτασης , διότι έτσι αποφεύγονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες που συνεπάγεται η χορήγηση των υψηλών δόσεων, ενώ παράλληλα αυξάνεται το αντιυπερτασικό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα αντί να διπλασιάσει κανείς τη δόση ενός αντιυπερτασικού φαρμάκου, με κίνδυνο να προκαλέσει οιδήματα των κάτω άκρων σε ποσοστό πάνω από 20% , μπορεί να συνδυάσει χαμηλή δόση του φαρμάκου αυτού με ένα άλλο αντιυπερτασικό φάρμακο άλλης κατηγορίας, οπότε αποφεύγονται τα οιδήματα και επαυξάνεται το αντιυπερτασικό αποτέλεσμα καθώς και η συμμόρφωση του ασθενή στο θεραπευτικό σχήμα», επεσήμανε ο κ Ζαμπούλης.
Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ