Skip to main content

Η 80η ΔΕΘ δεν έχει ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες...

Η φετινή 80η –και γι’ αυτό επετειακή και πανηγυρική- διοργάνωση της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης συμπίπτει με πολλά αρνητικά οικονομικά γεγονότα.

του Γιώργου Δώρα

Στην Ελλάδα της μόνιμης, πλέον, κρίσης, που δεν είναι απλά οικονομική, αλλά και κρίση μεθόδου για να υπερβούμε την κρίση, το ένα κακό φέρνει το άλλο. Διότι πολύ απλά δεν γνωρίζουμε πως θα το αντιμετωπίσουμε. Ή –ακόμη χειρότερα- βολευόμαστε να κάνουμε κάτι αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα, απλά για να δείξουμε –σε ποιούς; και γιατί;- ότι κάτι προσπαθήσαμε να κάνουμε. Συνήθως αυτό εξαντλείται σε μία σύσκεψη ή σε δύο συσκέψεις, σε μία συνεργασία ή σε δύο συνεργασίες. Σε μια ανιστόρητη –και γι’ αυτό κενή- αίσθηση ηρωισμού, τον οποίο ουδείς έχει ανάγκη, ούτε καν ο υποψήφιος ήρωας - σωτήρας.

Η ιστορία έχει ως εξής:  

Η φετινή 80η –και γι’ αυτό επετειακή και πανηγυρική- διοργάνωση της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης συμπίπτει με πολλά αρνητικά οικονομικά γεγονότα. Κατά γενική ομολογία οι τελευταίοι οκτώ – δέκα καταστροφικοί μήνες της ακυβερνησίας και η φρίκη του κλεισίματος των τραπεζών και των capital controls έχουν γονατίσει την πραγματική οικονομία. Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους και κλάδου, δίνουν μάχη επιβίωσης και οι ελάχιστες που εξακολουθούν να τα πηγαίνουν καλά αποτελούν στην ουσία την εξαίρεση της εξαίρεσης, ενός πλήρως επιβεβαιωμένου κανόνα.

Οι αριθμοί μιλάνε μόνοι τους: οι συνολικές εισαγωγικές ανάγκες της χώρας μέχρι τον Ιούνιο, την τραπεζική αργία και τον έλεγχο στη διακίνηση των κεφαλαίων ήταν –από πρώτες ύλες και καύσιμα, μέχρι καταναλωτικά αγαθά και φάρμακα- της τάξεως των 3,8  - 3,9 δισ. ευρώ το μήνα. Σήμερα το σύνολο του τραπεζικού συστήματος έχει δικαίωμα να εγκρίνει εισαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών αξίας 22 εκατ. την ημέρα, άρα 500 εκατ. ευρώ το μήνα. Αν υποθέσουμε ότι το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, στο οποίο παραπέμπονται τα μεγάλα κονδύλια των εισαγωγών εγκρίνει περισσότερα –ας πούμε γενναιόδωρα δύο δισ. ευρώ το μήνα-  τότε έχουμε συνολικά 2,5 δισ. ευρώ το μήνα. Άρα υπάρχει ένα κενό στις ανάγκες της τάξεως του 1,3 – 1,4 δισ. ευρώ το μήνα. Ποσό τεράστιο για την ελληνική αγορά, ακόμη κι αν λόγω της ύφεσης περιοριστεί στο ένα δισ. ευρώ ή στα 500 εκατ. το μήνα. Άρα οικονομική δυσπραγία, καταναλωτική καθίζηση και πιθανόν περιοδικές ελλείψεις, κυρίως στα ενδιάμεσα βιομηχανικά αγαθά.

Με δεδομένο ότι η εκθεσιακή δραστηριότητα έχει αποδειχθεί ευθέως ανάλογη με την πορεία της αγοράς –σε μια κλαδική έκθεση μετράει η πορεία του κλάδου, σε μια γενική έκθεση η συνολική εικόνα- ήταν αναμενόμενο η 80η ΔΕΘ να έχει εναντίον της την ύφεση και την αναστάτωση στο τραπεζικό πεδίο. Τις πρώτες ημέρες των capital controls οι αρνήσεις και οι ακυρώσεις συμμετοχών έπεφταν σαν τη βροχή στα γραφεία της ΔΕΘ - Helexpo, με αποτέλεσμα στα τέλη Ιουλίου η πληρότητα της διοργάνωσης να καταγράφεται μειωμένη κατά 25% - 27% έναντι της περσινής 79ης ΔΕΘ. Γι’ αυτό η διοίκηση της Έκθεσης ακύρωσε τις άδειες των εργαζομένων στο εμπορικό τμήμα και επιδόθηκε σε αγώνα να βρει πελάτες και να καλύψει εκθεσιακούς χώρους.

Η ανησυχία μεταφέρθηκε στην υφυπουργό Μακεδονίας Θράκης, η οποία συμμετείχε σε ένα Δ.Σ. της εταιρίας και πληροφορήθηκε τα καθέκαστα. Η κ. Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά αποφάσισε να πάρει πρωτοβουλίες για να βοηθήσει την κατάσταση. Στο κάτω κάτω η ΔΕΘ – Helexpo είναι και υπό την πολιτική της εποπτεία. Είχε, λοιπόν, την ιδέα να καλέσει στη Θεσσαλονίκη τον πρόεδρο της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας κ. Κώστα Μίχαλο, ο οποίος θεσμικά και τυπικά –η ουσία είναι τελείως διαφορετική- εκπροσωπεί το σύνολο των επιχειρήσεων της χώρας και να του ζητήσει στήριξη. Ο κ. Μίχαλος συνάντησε την υπουργό στις 18 Αυγούστου και μαζί έκαναν δηλώσεις για τη σημασία της Έκθεσης του Σεπτεμβρίου.

Φυσικά απ’ όλη αυτή την θεσμική υπουργική κινητοποίηση δεν προκύπτει τίποτε ουσιαστικό για την Έκθεση. Ο πρόεδρος της ΚΕΕΕ κλήθηκε, είπε την καλή του την κουβέντα και επέστρεψε στην Αθήνα, απ’ όπου θα επανέλθει για τα εγκαίνια της 80ης ΔΕΘ. Η υπουργός προσπάθησε, δε μπορεί κανείς να της πει ότι δεν ευαισθητοποιήθηκε. Όσο για το αποτέλεσμα της ΔΕΘ, η εικόνα που θα παρουσιαστεί στις 5 Σεπτεμβρίου, εξ’ αντικειμένου δεν έχει καμία σχέση ούτε με τον καλεσμένο, ούτε με την οικοδέσποινα της προχθεσινής συνάντησης. Η διοίκηση της ΔΕΘ – Helexpo που μόχθησε, οι εργαζόμενοι της εταιρίας που έτρεξαν και κάποια Επιμελητήρια –από τη Θεσσαλονίκη και την υπόλοιπη Β. Ελλάδα- που άνοιξαν τα ταμεία τους και επιδότησαν επαγγελματίες και μικρομεσαίους εμπόρους και επιχειρηματίες αξίζουν τον έπαινο. Για τις πράξεις τους. Για τα αποτελέσματά τους. Μακριά από παραγοντισμούς, δημόσιες σχέσεις και παλιομοδίτικα λόγια, που δεν τα ακούει κανείς –ίσως ούτε καν οι ίδιοι που τα εκφέρουν μηχανικά.