του Γιώργου Αχλατλή*
«…στο νερό που πίνουμε…»
Αν μπορεί η προσωπική ιστορία ενός απολυμένου συμβασιούχου της ΕΥΑΘ να βοηθήσει στην κατανόηση του προβλήματος που προέκυψε, πιστεύω ότι πρέπει να καταγραφεί χωρίς να υπολογιστεί οποιοδήποτε κόστος.
Όμως πως φτάσαμε ως εδώ, να βρισκόμαστε 93 εργαζόμενοι σε ομηρία που κρατάει εδώ και δεκαεπτά χρόνια;
Από το 1988 εργαζόμουν στον εργολάβο διανομής λογαριασμών (Χ.Σκοτίδης & Σια Ο.Ε.) ως διανομέας λογαριασμών στον τότε ΟΥΘ μέχρι το 1991. Από 29/04/1992 μπαίνω ως τρίτο μέλος της Χ. Σκοτίδης & Σια Ο.Ε. και εργάζομαι σε καθημερινή βάση στην εταιρεία μας ως τακτικός διανομέας έως το 1996.
Ακολουθεί το πείραμα με την ανάθεση των διανομών στα ΕΛΤΑ (1998-99). Λόγω υψηλού κόστους και πολλών επιστροφών (λογαριασμών που δεν επιδίδονται από τους ταχυδρόμους) επιστρέφουμε στο καθεστώς της εργολαβικής ανάθεσης έως 31/01/2007. Και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα και εμφανίζονται για πρώτη φορά οι δύο πρώτοι συμβασιούχοι στην ΕΥΑΘ Α.Ε. (Αχλατλής-Δεληγιάννης). Από 01/10/2007 έως και σήμερα έχω διαρκείς ανανεούμενες ετήσιες συμβάσεις ανάθεσης έργου στο τμήμα διανομέων της ΕΥΑΘ υπηρεσιών.
Από ό,τι αποδεικνύεται και τεκμηριώνεται από τις εισηγητικές εκθέσεις του τμήματος διεύθυνσης καταναλωτών, αλλά και από τις αποφάσεις του Δ.Σ. ΕΥΑΘ ΑΕ, οι συμβασιούχοι ήταν η πιο συμφέρουσα οικονομική και ποιοτική λύση εφόσον η ΕΥΑΘ κέρδισε κατά την περίοδο 2008-2017, 4.590.000 ευρώ και αυτό το ποσό μόνο ως προς τη διανομή των λογαριασμών. Αυτό ας το λάβουμε υπ όψη μας διότι η ΕΥΑΘ ΑΕ είναι χρηματιστηριακή εταιρεία που ενδιαφέρεται να εξασφαλίζει κέρδη στους μετόχους της. Ακόμη, προλάβαμε κυρώσεις και υψηλά πρόστιμα με την μη συμμόρφωσή μας με το νόμο 2668/1998. Τελικά μέχρι 31/03/2009 οι συμβασιούχοι στελεχώνουν δύο τμήματα της ΕΥΑΘ υπηρεσιών, αυτό των ληπτών (μετρήσεις ενδείξεων υδρομέτρων) και των διανομέων (συνολικά 20 άτομα). Το πείραμα με τους συμβασιούχους πέτυχε. Έτσι και οι υπόλοιποι διευθυντές των άλλων τμημάτων ζητούν να στελεχωθούν τα τμήματά τους με αυτή την επιτυχημένη «συνταγή»-λύση μιας και απαγορεύονται πια οι προσλήψεις στο δημόσιο. Έτσι φτάσαμε σήμερα να αριθμούμε 93 εργαζόμενους στην ΕΥΑΘ υπηρεσιών.
Αυτή την ύστατη στιγμή αγωνιζόμαστε να μη χαθούν οι δουλειές μας. Ποτέ δεν διεκδικήσαμε κάτι παραπάνω από τον μισθό μας (οι διανομείς αμείβονται με 800 ευρώ το μήνα). Δεν υπήρχε μέσα στις προθέσεις μας η δικαστική διαμάχη. Δεν μεθοδεύσαμε ποτέ τη μονιμοποίησή μας. Αν υπήρχε σκοπιμότητα θα το επιδιώκαμε μόλις συμπληρώναμε τις δύο ετήσιες συνεχόμενες συμβάσεις. Η αναγγελία από την πλευρά του Δ.Σ. της ΕΥΑΘ ότι οι συμβάσεις δεν θα ανανεωθούν μετά την 30/06/2017 μας οργάνωσε και ιδρύσαμε το σωματείο συμβασιούχων και από τότε διεκδικούμε επιτέλους τα αυτονόητα.
Στην πρώτη μου επαφή με το Δ.Σ στις 8/3/2018 μετά από δεκαεπτά χρόνια, είδα το πραγματικό πρόσωπο της διοίκησης όπου κρατώντας και κουνώντας επιδεικτικά στο χέρι της την απόφαση του δικαστηρίου που απέρριπτε τα ασφαλιστικά μέτρα που ζητήσαμε, μου φάνηκε σαν το τσεκούρι του δήμιου που είναι έτοιμος να αποκεφαλίσει σε λίγα λεπτά, το μοναδικό εισόδημα που έχουμε για να ζήσουμε τις οικογένειές μας. Χτυπήσαμε και άλλες πόρτες διοικητικών και πολιτικών προϊσταμένων οι οποίοι επαναλαμβάνουν ακριβώς τα ίδια «παιδιά έχετε δίκιο είμαστε μαζί σας αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε διότι ο νόμος μας έχει δεμένα τα χέρια… αλλά κάντε και σεις κάποια πρόταση για την επίλυση του προβλήματός σας»!!!
Από την λίγη ιστορία που γνωρίζω οι πρώτοι νόμοι θεσπίστηκαν για να εξυπηρετήσουν τον άνθρωπο και να τον προφυλάξουν από την αδικία και την αγριότητα της πρωτόγονης κοινωνίας. Μετά από τόσους αιώνες, πως καταφέραμε οι νόμοι να είναι σκληρότεροι να καταρρακώνουν τον άνθρωπο και να κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι του;
Έχω ακούσει να λένε ότι η «αριστερά» είναι ιδεολογία. Και ότι έχει στο κέντρο της πολιτικής της τον άνθρωπο. Επίσης κάπου διάβασα ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Πιστεύω ότι στην πραγματική δημοκρατία όλα είναι δυνατά, αρκεί να μην βλάπτεις τον συνάνθρωπό σου και να υπηρετείς το κοινό καλό. Μπορούμε να χτίσουμε μια γέφυρα επικοινωνίας με αυτά τα εργαλεία για να περάσουμε στην επόμενη μέρα;
Με αυτή την επιστολή απευθύνομαι προς όλους
συνδικαλιστές, συναδέλφους μόνιμου προσωπικού, πολιτικούς προϊσταμένους, κομματικούς οργανισμούς, δήμαρχο Θεσσαλονίκης, μετόχους ΕΥΑΘ ΑΕ, καταναλωτές νερού πολεοδομικού διαμερίσματος Θεσσαλονίκης, έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
«…στο νερό που πίνουμε…» αυτή είναι η αλήθεια._
Ευχαριστώ για την κατανόηση
* Ο Γιώργος Αχλατλής είναι ένας από τους 93 απολυόμενους της ΕΥΑΘ μετά από 17 χρόνια