Σε δίωρη κατάληψη της ελληνικής πρεσβείας στο Βερολίνο, ώστε να διαμαρτυρηθούν για την εκκένωση τριών υπό κατάληψη κτηρίων στη Θεσσαλονίκη, αλλά και για «την καταστροφική εκτόπιση χιλιάδων προσφύγων/μεταναστών σε λεγόμενα “κέντρα φιλοξενίας” σε ολόκληρη την Ελλάδα», προχώρησαν την περασμένη Δευτέρα 30 ακτιβιστές και υποστηρικτές του αντιεξουσιαστικού δικτύου «Beyond Europe».
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το δίκτυο, τα μέλη του Beyond Europe εισήλθαν στο κτήριο της πρεσβείας περίπου στις 10 το πρωί και ανακοίνωσαν την κατάληψη. Απαίτησαν από την ελληνική κυβέρνηση να παραχωρήσει τους εκκενωμένους χώρους εκ νέου στις αυτοοργανωμένες πολιτικές δομές της Θεσσαλονίκης και να αποσύρει αμέσως τις απειλές για περαιτέρω εκκενώσεις παρόμοιων εγχειρημάτων σε άλλες πόλεις τις Ελλάδας. Σύμφωνα με το Beyond Europe, στην πρεσβεία κρεμάστηκαν πανό, πάνω στα οποία αναγράφονταν «Αλληλεγγύη, Αντίσταση, Αυτοοργάνωση όχι εγκλεισμός» σε Γερμανικά, Αγγλικά, Ελληνικά, ενώ η κατάληψη έληξε χωρίς εντάσεις.
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, οι ακτιβιστές άσκησαν κριτική στην έκδηλη δυσαναλογία αξιώσεων και πραγματικότητας όσον αφορά την μεταναστευτική πολιτική της ελληνικής αριστερής κυβέρνησης. Ο Φλόριαν Σόμμερ, εκ μέρους του Beyond Europe, δήλωσε: «Το θέμα δεν είναι μόνο τα κτήρια που εκκενώθηκαν. Το αντιεξουσιαστικό κίνημα κάνει χωρίς αμφιβολία μια πολύ πιο ουσιαστική χρήση των κτηρίων αυτών, από το να ήταν άδεια ή να γκρεμίζονταν. Στα στοχοποιημένα εγχειρήματα στεγάζονταν πάρα πολλές οικογένειες προσφύγων, οι οποίες διαμόρφωναν μαζί με τους αλληλέγγυους την κοινή ζωή τους με όρους πολιτικής αλληλεγγύης».
Όπως υποστηρίζουν οι ακτιβιστές, «το κύμα καταστολής είναι συμπτωματικό της αυταρχικής γραμμής της ελληνικής κυβέρνησης προς τις αυτοοργανωμένες δομές, καθώς το ελληνικό κράτος δεν πρόκειται να ανεχτεί πλέον καμία πρακτική στην καταπολέμηση κοινωνικών προβλημάτων, πέρα απο τη δική του». Ο Σόμμερ συνεχίζει: «Μαζί με ένα σημαντικο κομμάτι του ελληνικου πληθυσμού, που δραστηριοποιήθηκε σε τετοιου ειδους πρωτοβουλίες και οργάνωσε -παρά τις βαριές επιπτώσεις της κρίσης- μια ενεργή κουλτούρα φιλοξενίας, ξεκινά απο αυτους τους χώρους ένα κίνημα, που ξεπερνάει τα εθνικά σύνορα και προσπαθεί να δώσει μια συλλογική απάντηση στο κοινωνικό ερώτημα της στέγασης και της μεταναστευτικής πολιτικής. Αυτό το κίνημα αντιστέκεται στα κρατικά θεσμοθετημένα στρατόπεδα των μη ανθρώπινων συνθηκών ζωής και καταπιάνεται με το πρόβλημα από τα κάτω και πέρα από την ξεπερασμένη θεσμική τάξη. Δεν πρόκειται για κάτι απλώς συμβολικό, αντιθέτως, το πεδίο πρακτικής δράσης είναι ακριβώς εκεί που το κράτος αδυνατεί να διασφαλίσει τους όρους ζωής: χωρίς τις αυτοοργανωμένες κουζίνες και δομές αλληλεγγύης στον επίσης εκκενωμένο πλέον καταυλισμό της Ιδομένης θα είχαμε μαζικούς θανάτους λόγω υποσίτισης. Με αυτό το υπόβαθρο, πρόκειται για μία σαφή ομολογία αποτυχίας της αριστερής κυβέρνησης ,όταν αυτή με όπλο μεγάλου βεληνεκούς αστυνομικές επιχειρήσεις ξεκινάει να καταστρέφει τέτοια εγχειρήματα. Προφανώς αποχαιρέτησε για τα καλά κάθε αξίωση για ένα απελευθερωτικό κοινωνικό πρόταγμα και αντιλαμβάνεται κυνικά τον εαυτό της σαν διαχειριστή των ελλείψεων, του αποκλεισμού και της κρίσης».
Οι καταληψίες σημειώνουν ότι το κύμα εκκενώσεων είναι σε άμεση σχέση με το No Border Camp της Θεσσαλονίκης, που είχε λήξει μόλις λίγες μέρες πριν και στο οποίο συμμετείχαν περίπου 2.000 άτομα από όλη την Ευρώπη. «Κατα τη διάρκεια του Camp, δεν οργανώθηκαν μόνο πολλές δράσεις ενάντια στην ευρωπαική πολιτική του αποκλεισμού. Κατά τη διάρκεια του Camp δραστηριοποιήθηκαν επίσης ενεργά 200-300 πρόσφυγες/μετανάστες. Πρόκειται για μία αυτοοργανωμένη πλατφόρμα προσφύγων και χιλιάδων ακτιβιστών, οι οποίοι έκαναν θέμα μιντιακά τις συνθήκες στα στρατόπεδα γύρω από τη Θεσσαλονίκη(που δεν είναι χωρίς λόγο αποκλεισμένα από τη δημόσια κοινωνική ζωή) και άσκησαν πίεση στην κυβέρνηση και την ευρωπαική δημοσιότητα», εξηγεί ο Σόμμερ.
Το δίκτυο Beyond Europe ασκεί επίσης κριτική στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας. Όπως αναφέρει, «η γερμανική κυβέρνηση με την ανελέητη επιβολή των μέτρων περικοπών καταστρέφει την ελληνική κοινωνία και μεταθέτει την ευθύνη για την κυριολεκτικά φονική μεταναστευτική πολιτική σε διαχειριστές στην περιφέρια του ευρωπαικού καπιταλισμού».
«Η Γερμανία ευθύνεται σε τεράστιο βαθμό για την καταστροφική μεταναστευτική πολιτική στην Ευρώπη. Ενώ στη Γερμανία το θεμελιώδες δικαίωμα στο άσυλο καταλύεται, τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης συνεχίζουν να στρατιωτικοποιούνται με πιέσεις της Γερμανίας και η απώθηση των προσφύγων/μεταναστών στη Μεσόγειο γίνεται ολοένα και βιαιότερη. Κατέστησαν την Ελλαδα ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης και εκτόπισης, έτσι ώστε όσο το δυνατόν λιγότεροι άνθρωποι να παίρνουν το δρόμο με τα πόδια προς το κέντρο της Ευρώπης. Το ευρωπαικό καθεστώς της κρίσης και των συνόρων καθιστά σαφές, πόσο σημαντική είναι μια αντιρατσιστική δικτύωση, που ξεπερνά τα εθνικά σύνορα και πόσο λίγο μπορούμε να εμπιστευτούμε κόμματα και κυβερνήσεις σε αυτη τη διαδικασία», καταλήγει ο Σόμμερ.