Ανάγκη από ένα «επενδυτικό σοκ» έχει η Ελλάδα, διαπιστώνει στο εβδομαδιαίο οικονομικό του δελτίο ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ).
Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο, το σύνολο των επενδύσεων τα τελευταία χρόνια υπολείπεται σημαντικά των αποσβέσεων του επενδεδυμένου κεφαλαίου και ως εκ τούτου, θα χρειασθούν περίπου 100 δισ. ευρώ στην επόμενη επταετία για να επανέλθει το επενδεδυμένο κεφάλαιο στα προ της κρίσεως επίπεδα.
Εξαιρουμένου του κλάδου του real estate, το 2014 οι επενδύσεις ανήλθαν σε 19,3 δισ. ενώ οι αντίστοιχες αποσβέσεις σε 21,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή, οι καθαρές επενδύσεις ήταν αρνητικές κατά 2,3 δισ., εκ των οποίων 1,1 δισ. εντοπίζονται στη βιομηχανία (πλην πετρελαιοειδών) και μάλιστα το 42% του ποσού αυτού στα δίκτυα (ενέργεια, νερό).
Αυτό σημαίνει, διαπιστώνει ο ΣΕΒ, ότι στη μεταποίηση πλην πετρελαιοειδών και τα δίκτυα, απαιτούνται 1 δισ. περίπου επενδύσεις τον χρόνο, μόνο και μόνο για να συντηρείται ο κεφαλαιουχικός εξοπλισμός. H βιομηχανία, συνεχίζει, είναι ο κατεξοχήν κλάδος των δυναμικών επιχειρήσεων που παράγουν, εξάγουν και δημιουργούν σταθερές και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, ενώ προωθούν ταυτόχρονα την εφαρμογή των καινοτομιών και της τεχνολογίας στην αναπτυξιακή παραγωγική διαδικασία.
Εάν συνεχιστεί η αποεπένδυση, προειδοποιεί ο ΣΕΒ, η παραγωγική οικονομία θα εκφυλισθεί, το εργατικό δυναμικό θα υποαπασχολείται σε κλάδους σχετικά χαμηλής προστιθέμενης αξίας και η αδήλωτη εργασία θα γιγαντώνεται. Η χώρα μας θα είναι περισσότερο ευάλωτη στον διεθνή ανταγωνισμό (μεγαλύτερες εισαγωγές), και το επιστημονικό μας δυναμικό θα φεύγει στο εξωτερικό για να βρει δουλειά.
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος για τη στήριξη των ιδιωτικών επενδύσεων, τονίζει ο ΣΕΒ, θα έχει πολύ μεγαλύτερες θετικές επιπτώσεις εάν πλαισιώνεται από παράλληλες αναπτυξιακές διαδικασίες και πολιτικές. Στο πλαίσιο αυτό, η εξειδίκευση μιας αποτελεσματικής βιομηχανικής πολιτικής που κάνει ανταγωνιστικότερες τις ελληνικές επιχειρήσεις, και μιας οριζόντιας πολιτικής επενδυτικών κινήτρων, έχει ήδη προ πολλού καθυστερήσει.
«Στη σημερινή συγκυρία, πλούτος που δεν παράγεται δεν μπορεί και να διανέμεται. Η λύση, λοιπόν, του προβλήματος και της ανεργίας, και του ασφαλιστικού και του φορολογικού, δεν μπορεί παρά να είναι η ανάπτυξη. Και ανάπτυξη χωρίς ιδιωτικές επενδύσεις δεν γίνεται», σημειώνει.