Από τις παραγωγικές της μηχανές βγαίνουν κάθε χρόνο περί τους 750 τόνους χαρτονένιων κουτιών για τον κλάδο των τροφίμων και δη για ζαχαροπλαστεία ανά την Ελλάδα, αλλά και χαρτονένιες βάσεις για τούρτες. Από ένα μικρό μαγαζάκι στην Παναγία Φανερωμένη το 1981 με αποκριάτικες μάσκες και καπέλα, η εταιρεία της οικογένειας Πετσή κατάφερε στις τέσσερις δεκαετίες της ζωής της να αναδειχθεί σε μια σημαντική κυτιοποιία της Θεσσαλονίκης, με πελάτες μερικά από τα πιο γνωστά ονόματα της ζαχαροπλαστικής. Η Alpet, με έδρα από το 2005 στα Βασιλικά, όπου διατηρεί παραγωγική μονάδα 1.000 τ.μ., τρέχει πλέον με τη δεύτερη γενιά στο τιμόνι, τον Αλέξη Πετσή και την αδερφή του Ευαγγελία, που κάνοντας την είσοδό τους στην εταιρεία στη δεκαετία του ’90, κατάφεραν να της δώσουν νέα προοπτική και κατεύθυνση.
Η Alpet έχει μια μικρή εξαγωγική δράση σε Βουλγαρία και Κύπρο, σχεδιάζει όμως να διευρύνει περαιτέρω τις εξαγωγές της, στρέφοντας ήδη το βλέμμα της στα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη και δη σε χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Ολλανδία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Αλβανία. Στην εσωτερική αγορά βρίσκεται με τα προϊόντα της από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη και από την Κέρκυρα μέχρι τη Ρόδο.
Από ένα μικρό μαγαζάκι στη μονάδα των Βασιλικών
Ο θεμέλιος λίθος της επιχειρηματικής ιστορίας της οικογένειας μπήκε από τον Κωνσταντίνο Πετσή, ο οποίος εργαζόταν σε κυτιοποιίες, ενώ είχε περάσει και από τη ΜΕΛ. Βλέποντας ότι υπήρχε προοπτική, άνοιξε το 1981 συνεταιρικά ένα μικρό μαγαζάκι στην Παναγία Φανερωμένη, λίγα χρόνια αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, μεταφέρθηκε στη Χαριλάου και το 2000 στη Θέρμη. Ο συνεταίρος στο ενδιάμεσο αποχώρησε και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, η σύζυγός του Ελένη και αργότερα η κόρη του Ευαγγελία, μπήκαν στη δουλειά. Το αντικείμενο της μικρής του επιχείρησης ήταν αρχικά η επεξεργασία χάρτου για την παραγωγή αποκριάτικων μασκών και καπέλων, ενώ στην προϊοντική γκάμα της εταιρείας περιλαμβάνονταν επίσης και είδη χαρτοπωλείου, όπως φυτολόγια και φάκελοι για την εφορία. Όταν η δεύτερη γενιά μπήκε στην επιχείρηση, πρώτα η Ευαγγελία Πετσή και μετά ο Αλέξης, ο οποίος είχε εν τω μεταξύ τελειώσει τις σπουδές του στη γραφιστική, η παραγωγική στόχευση επαναπροσανατολίστηκε και το πελατολόγιο άρχισε να αυξάνεται σημαντικά. Τα αποκριάτικα σταμάτησαν, τα χαρτοπωλειακά είδη διευρύνθηκαν, ενώ τα δύο αδέρφια άρχισαν να κάνουν κινήσεις στον χώρο της συσκευασίας τροφίμων με στόχευση κυρίως στα ζαχαροπλαστεία. Η μετεγκατάσταση δε σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις στα Βασιλικά το 2005 άνοιξε τον δρόμο για την ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη. Όπως αποδείχθηκε μέσα στην οικονομική κρίση που ενέσκηψε στα επόμενα χρόνια, η στροφή στα υλικά συσκευασίας ήταν σοφή επιλογή.
Βέβαια τα αποκριάτικα είδη βρίσκονται ακόμα στις μνήμες του Αλέξη Πετσή, που δεν περίμενε μαζί με την αδερφή του τις Απόκριες για να φορέσει τα καπελάκια και τις μάσκες της οικογενειακής επιχείρησης. Παιδάκι θυμάται να κάνουν καροτσάκι τα παλετοφόρα ή να κρύβονται στις παλέτες με τα χαρτόνια. Η δε εικόνα των τακτοποιημένων κατά χρώματα χαρτονιών στα ράφια των αποθηκών, αλλά και η μυρωδιά τους τον γοήτευαν. Όταν μάλιστα άνοιγαν οι παλέτες με εισαγωγές από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, η χαρακτηριστική μυρωδιά του χαρτονιού κατέκλυζε τον χώρο. Και βέβαια τα κοψίματα στις παλάμες και στα δάχτυλα από το φρεσκοκομμένο χαρτόνι ήταν μόνιμα… παράσημα.
Ο Κωσταντίνος Πετσής παρακολούθησε την εξέλιξη της εταιρείας που ο ίδιος δημιούργησε και έδωσε πολλές φορές τα εύσημα στα παιδιά του. «Ο πατέρας μου αυτό που είχε ονειρευτεί πρόλαβε να το δει. Οραματιζόταν ακόμα κι όταν ήταν στο μικρό μαγαζάκι της Παναγίας Φανερωμένης μια δική του παραγωγική μονάδα και έτσι έγινε» λέει στη Voria ο Αλέξης Πετσής.
