Πόσο προχωρημένες είναι τελικώς οι διαπραγματεύσεις, για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στους δανειστές της χώρας;
«Αρκετά» απαντούν από την πρώτη,
«Πολύ» λένε από την τρόικα.
Τότε, γιατί δεν κλείνει, είναι το βασικό ερώτημα.
Διότι, όπως λένε όσοι γνωρίζουν, η αλήθεια, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, βρίσκεται κάπου στη μέση. Κρίσιμα θέματα έχουν λυθεί, αλλά απομένουν ένα – δύο ακόμα σε εκκρεμότητα. Αυτή τη στιγμή ο βασικός στόχος που ήταν να «κλειδώσει» το staff level agreement την ερχόμενη Παρασκευή, στο άτυπο Eurogroup της Μάλτας, μάλλον χάνεται, όμως αυτό δεν συνεπάγεται ότι δεν μπορεί να κλείσει η αξιολόγηση στις 22 Μαίου, στο επόμενο, επίσημο, Eurogroup στις Βρυξέλλες.
Σ' αυτή τη φάση, όλοι παίζουν το παιχνίδι τους. Η Αθήνα δείχνει ότι διαπραγματεύεται σκληρά και οι δανειστές ότι ...δεν θα χαρίσουν ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα.
Τα πραγματικά αγκάθια; Σε ό,τι αφορά στο μείζον ζήτημα της ΔΕΗ, η ελληνική κυβέρνηση «βάφτισε το κρέας, ψάρι» (κατά τη γνωστή ελληνική φράση), και θα προχωρήσει έως τις αρχές του καλοκαιριού σε πωλήσεις λιγνιτικών μονάδων της και από το φθινόπωρο και υδροηλεκτρικών. Για να πεισθούν οι αντιδρώντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τους ειπώθηκε ότι θα μπορούν και οι τοπικές κοινωνίες να εμπορεύονται ρεύμα, στη «θέση» της ΔΕΗ και έτσι θα ψηφίσουν το μέτρο.
Στο Μέγαρο Μαξίμου έψαχναν εναγωνίως μια πρόφαση, για να «περάσουν» την πώληση της ΔΕΗ και την βρήκαν. Ολοι ξέρουν ότι το μέτρο με τις τοπικές κοινωνίες, στην πράξη, δεν μπορεί να εφαρμοσθεί, αφού δεν υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι.
Τι λένε από τη ΝΔ; Φανταστείτε μια κεντροδεξιά κυβέρνηση, να έφερνε προς ψήφιση συμφωνία, που προβλέπει την πώληση μονάδων της ΔΕΗ, με την πρόφαση των «τοπικών κοινωνιών»...