Ταξίδεψε τέσσερις φορές στη Νότια Κορέα για να φωτογραφίσει τη «Βασίλισσα των μανιταριών» με το κίτρινο πέπλο και στον υπόλοιπο κόσμο για να αποτυπώσει στον φακό του εικόνες της φύσης και πορτρέτα.
Ο Αγοραστός Παπατσάνης είναι μια ξεχωριστή περίπτωση φωτογράφου, που γεμίζει το portfolio του με βραβεία και εδώ και λίγες μέρες έγινε ο Έλληνας φωτογράφος, τα μανιτάρια του οποίου είναι στο εξώφυλλο του τεύχους Απριλίου του περιοδικού National Geographic.
«Είναι η πρώτη φορά που στα 136 χρόνια ιστορίας του το περιοδικό National Geographic έβαλε μανιτάρια ως εξώφυλλο! Στο τεύχος του Απριλίου 2024. Και αυτές οι φωτογραφίες είναι δικές μου», λέει ο φωτογράφος στη Voria.gr.
Το τεύχος Απριλίου κυκλοφορεί με δύο εξώφυλλα, ένα για τους συνδρομητές και ένα άλλο για το περίπτερο και το ειδικό αφιέρωμα περιλαμβάνει τέσσερα άρθρα (τα μανιτάρια ως πιθανό αντίδοτο για καταστροφικές ασθένειες των φυτών, οι κίνδυνοι για την υγεία από τη βρώση δηλητηριωδών ειδών, ως κλειδί στην έρευνα για τον καρκίνο και ως λύση στο παγκόσμιο πρόβλημα της γρήγορης μόδας) και έξι φωτογραφίες του Αγοραστού Παπατσάνη.
«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που κάνουμε αυτή την κρίσιμη μορφή ζωής, θέμα στο εξώφυλλό μας στο τεύχος Απριλίου. Ελπίζουμε να δουν και να αντιληφθούν οι αναγνώστες μας πόσο συναρπαστικοί είναι αυτοί οι οργανισμοί και πόσο ζωτικό ρόλο παίζουν στα οικοσυστήματα και στη ζωή μας», δήλωσε ο Nathan Lump, αρχισυντάκτης του National Geographic.
Η αγάπη του Αγοραστού Παπατσάνη για τα μανιτάρια και το πάθος του για τη φωτογραφία ξεκίνησαν πριν από περίπου 25 χρόνια. Με καταγωγή από τη Δεσκάτη, ζούσε τότε στα Γρεβενά και μαζί με τον δάσκαλο, μουσικό, ερευνητή και πάνω από όλα μανιταρόφιλο, τον άνθρωπο που γνωρίζει όσο κανείς το μανιτάρι, Γιώργο Κωνσταντινίδη, γύριζαν τα βουνά και μάθαιναν τα διάφορα είδη.
«Θρέφω την ψυχή μου με τη φωτογράφηση των μανιταριών. Η επαφή με τη φύση, η βόλτα στο δάσος, είναι μια εμπειρία ανεπανάληπτη», αναφέρει ο φωτογράφος. Και για την αγάπη του αυτή θα έφτανε στα πέρατα του κόσμου.
Τουλάχιστον 4 φορές ταξίδεψε στη Νότια Κορέα για να φωτογραφίσει ένα σπάνιο είδος, τη «Βασίλισσα των μανιταριών», που απαντάται στην Ασία, στον Αμαζόνιο και πιθανόν στην τροπική Αφρική.
Το είδος Dictyophora indusiata (δικτυοφόρα από τις ελληνικές λέξεις δίχτυ+φέρω), είναι όπως λέει ο Αγοραστός Παπατσάνης «ένα από τα εξωφρενικά φανταστικά μανιτάρια στον πλανήτη μας. Πήρε το όνομά του από τον εξωτερικό σχηματισμό που μοιάζει με νυφικό πέπλο κι έχει ένα έντονο κίτρινο χρώμα. Το πέπλο που είναι σαν δαντέλα, κρέμεται από το χείλος του καπακιού και φουσκώνει μόλις για 15-30 λεπτά. Μετά ο κύκλος ζωής ολοκληρώνεται. Είναι ένα πολύ εντυπωσιακό θέαμα, σαν να βλέπεις όρθια τη... Βασίλισσα των μανιατριών. Μια μοναδική φιγούρα, μια ιδιαίτερη φωτογραφική φόρμα, που δίνει την αίσθηση μιας παράστασης μπαλέτου. Είναι ένα από τα δημιουργήματα της φύσης όπου οι λέξεις υποκλίνονται μπροστά του».
Οι εικόνες του από την Ισλανδία, για την οποία λέει πως «είναι ένας ξεχωριστός πλανήτης» και εκείνες από το σαφάρι στην Κένυα ή τα πορτρέτα των ανθρώπων της αφρικανικής χώρας, αλλά κυρίως η υπέροχη αποτύπωση των μανιταριών με τις πλέον σύγχρονες τεχνικές, κάνουν τον γύρο του κόσμου. Οι φωτογραφίες του από την Ελλάδα και το εξωτερικό συμμετέχουν σε διεθνείς διαγωνισμούς και έχουν αποσπάσει πολλά βραβεία και διακρίσεις.
Τέσσερις φορές τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει βραβείο στον διαγωνισμό Wildlife photographer of the year του BBC, στην κατηγορία «Plants & Fungi» (Φυτά και Μύκητες). Ήταν το 2013, το 2016, το 2022 και τον Οκτώβριο του 2023.
Ο Αγοραστός Παπατσάνης έμενε στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης, αλλά εδώ και 1,5 χρόνο μετακόμισε με την οικογένειά του στο Λιτόχωρο Πιερίας. Εκεί στους πρόποδες του Ολύμπου φωτογραφίζει τις εντυπωσιακές μορχέλλες, ένα από τα δημοφιλέστερα είδη κι από τα πιο εύγευστα, με μορφή κωνική και κυψελωτή, κούφιο εσωτερικά και υπέροχο άρωμα, καθώς και άλλα, λιγότερο γνωστά, αλλά εξίσου ενδιαφέροντα μανιτάρια.
Η διαδικασία της φωτογράφισης δεν είναι εύκολη, ούτε σύντομη. Πρέπει να πετύχει το φως, τη σκίαση, το μανιτάρι σε πλήρη ανάπτυξη. Αλλά είναι μια πρόκληση που αγαπά να αναλαμβάνει. Και για χάρη της θα έφτανε ως την άκρη της γης...