Ο Τσίπρας θα έχει μετανιώσει πικρά που δεν περίμενε έξι με οκτώ μήνες, για να ψηφίσει ο Σαμαράς όλα όσα καλείται να ψηφίσει αυτός σήμερα...
Ένα πράγμα θα πρέπει να εύχονται όλοι οι (νοήμονες) Έλληνες: η παρούσα κυβέρνηση να «περάσει» το κρίσιμο τεστ της αξιολόγησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (ασφαλιστικό, φορολογικό, αγροτικό κλπ, κλπ). Και να έχει μετά την ευκαιρία να δοκιμασθεί επί του πρακτέου. Για όσο διάστημα χρειασθεί, ένα ή δύο ή και τρία χρόνια, δηλαδή να εξαντλήσει την τετραετία της, κάτι που τα τελευταία χρόνια έφτασε να ακούγεται υπερβολικό.
Γιατί, δεν μπορείς να έχεις από τη μια πλευρά την απαίτηση μια κυβέρνηση να ψηφίσει στη Βουλή τόσο δύσκολα μέτρα και από την άλλη να ξεκινάς υποτίθεται «ανένδοτο» από την επομένη της ψήφισης, με την σιγουριά ότι ...δεν τα ψήφισες εσύ. Δηλαδή, δεν μπορείς να κάνεις ό,τι έκανε ο Σαμαράς στον Παπαδήμο (και ουσιαστικά στον Γ. Παπανδρέου) ή ο Τσίπρας στον Σαμαρά και πάει λέγοντας. Κι ο λόγος είναι απλός: όπως αποδεικνύεται στην πράξη, αυτή η τακτική δεν βγάζει πουθενά, ζημιώνει κυρίως τους θιασώτες της και στο τέλος την ίδια την χώρα, που κάνει πέντε βήματα πίσω, αντί να κάνει ένα βήμα εμπρός.
Συνεπώς, η σημερινή αντιπολίτευση, τόσο η αξιωματική όσο και η άλλη, αλλά κυρίως η πρώτη, καλά θα κάνει να «περιμένει». Και ως ένα βαθμό, σοφά λέει ο νέος αρχηγός της ότι ναι μεν δεν θα υπερψηφίσει το νέο ασφαλιστικό, για παράδειγμα, αλλά δεν θα φέρει τα πάνω – κάτω για να ρίξει την κυβέρνηση, αν τον «περάσει». Γιατί, στην πραγματικότητα, αν το καλοσκεφτεί, χάρη θα του κάνει. Είναι ιστορικά προδιαγεγραμμένο ότι και ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, κάποια στιγμή θα γίνει πρωθυπουργός. Ο πολιτικός κύκλος στην Ελλάδα, ακόμα και στις καλύτερες των ημερών, δεν διαρκούσε περισσότερο από χρόνια, τουλάχιστον από τη Μεταπολίτευση και μετά. Πόλλω μάλλον τώρα, που έχει συντμηθεί απελπιστικά. Συνεπώς, θα έλθει η ώρα του.
Αν ξέρει να περιμένει, τότε, θα αποδειχθεί ότι ο χρόνος θα λειτουργήσει υπέρ του. Και υπέρ της χώρας, που επιτέλους έχει ανάγκη από λίγη πολιτική σταθερότητα. Οι εκλογές κάθε 11 μήνες, δεν είναι λύση. Έτσι δεν φέρνεις επενδυτές, αλλά τους διώχνεις και δεν επιτυγχάνεις ανάπτυξη, αλλά διασφαλίζει ύφεση. Και στο κάτω – κάτω το δίκαιο και το σωστό είναι να επιτρέψεις σε μια κυβέρνηση να διοικήσει σε ένα λελογισμένο χρονικό κάδρο, για να αποδείξει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Κι ας έλθει μετά, η ώρα της αλλαγής. Είμαι σίγουρος ότι αν ρωτήσει κάποιος σήμερα τον κ. Τσίπρα θα συμφωνήσει με όλα τα παραπάνω. Και θα έχει μετανιώσει πικρά που δεν περίμενε έξι με οκτώ μήνες, για να ψηφίσει ο Σαμαράς όλα όσα καλείται να ψηφίσει αυτός σήμερα...